"Ημέρα μνήμης η σημερινή. Και θα ξεκινήσω με την φράση του προέδρου της Δημοκρατίας… «από το σκοτάδι έρχεται το φως». Δίνει μια ελπίδα αυτή η φράση. Μια προοπτική. Όμως στ΄ αλήθεια πόσοι έχουν απομείνει που ελπίζουν; Η πρακτική των κυβερνήσεων με τους πολιτικούς απλούς διαχειριστές των επιταγών των Βρυξελλών δεν έχουν καν την στόφα του «ηγέτη» που θα δώσει...
έστω ένα «πλασματικό όραμα».
Αυτή τη στιγμή μας κυβερνά οι γενιές από το Πολυτεχνείο και μετά. Θα περίμενε κανείς ότι αυτή θα ήταν μια ευτυχής συγκυρία που θα πλούτιζε την κοινωνία με οράματα και στόχους. Αντί αυτού κάθε 17 Νοέμβρη ακούμε το ίδιο παραμύθι «Ο στόχος μας είναι να κάνουμε πραγματικότητα τα αιτήματα του Πολυτεχνείου»!
Τριάντα έξι χρόνια μετά και λένε τέτοιες πομφόλυγες. Και δεν ντρέπονται. Τόσα χρόνια μετά θα έπρεπε να έχουμε νέα αιτήματα.
Η καπηλεία του Πολυτεχνείου συνεχίζεται. Κάποιοι «τρελοί» με τον κίνδυνο της ζωής τους αντέδρασαν. Και ο κίνδυνος της ζωής δεν είναι σχήμα λόγου. Είχαμε τόσους νεκρούς, όσο και αν αυτό δεν αρέσει να το ακούνε διάφοροι «λάτρεις της επαναστάσεως». Και τότε ήταν πολλοί, από αυτούς που σήμερα βγάζουν λόγους για το μήνυμα του Πολυτεχνείου, που έβλεπαν προβοκάτορες και πράκτορες. Ο μόνος που δεν έχει πει ακόμα ότι ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο είναι ο Καρατζαφέρης. Που θα πάει σε λίγα χρόνια ίσως και αυτός θελήσει να βάλει στο κεφάλι του εκτός από το περιστέρι και ένα στεφάνι αντίστασης…
Πολλοί ήταν αυτοί που εκμεταλλεύτηκαν την δράση τους τότε. Και δεν το έκαναν για κάνουν πράξη «τα συνθήματα». Εκ του αποτελέσματος βγαίνει αυτό το συμπέρασμα. Και είναι ακόμα περισσότεροι που αγωνίστηκαν σε κείνα τα μαύρα χρόνια για να ρίξουν την χούντα. Και στέκονται με αξιοπρέπεια και την σιωπή σε μια άκρη.
Είμαι στην γενιά που ήταν μικρός εκείνη την εποχή. Το κλίμα το ένιωσα μέσα από τα ντοκουμέντα. Από τα κείμενα. Από την μουσική. Και πραγματικά όταν βλέπω τις πρώτες συναυλίες μετά την πτώση της χούντας με διαπερνά όλη αυτή η ενέργεια που είχαν τότε οι άνθρωποι.
Λίγη από την ελπίδα τους να είχαμε, λίγο από το όραμα τους. Λίγο από το οξυγόνο.
Μικρός Φωκίων"
http://mediasoup.gr
Η ιστορία όλων των ως τώρα κοινωνιών είναι η ιστορία ταξικών αγώνων……ΕΡΓΑΤΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ» Κ. ΜΑΡΞ-Φ.ΕΝΓΚΕΛΣ (Κομμουνιστικό Μανιφέστο, 1848).
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Φρ. Ενγκελς
Οι κομουνιστές δεν καταδέχονται να κρύψουν τις απόψεις τους και τις βλέψεις τους.Δηλώνουν, λοιπόν, ανοιχτά ότι ο σκοπός τους μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη βίαιη ανατροπή της σημερινής καθεστηκυίας τάξης.Ας τρέμουν την επανάσταση οι άρχουσες τάξεις.Οι προλετάριοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν παρά μόνο τις αλυσίδες τους.Έχουν, όμως, να κερδίσουν έναν ολόκληρο κόσμο...........Φρ. Ενγκελς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου