Εργάτριες/ες, εργαζόμενες/οι, νέες/οι
Τώρα είναι η ώρα, να βγούμε στο δρόμο. Καμία επανάπαυση, κανένας εφησυχασμός. Όλοι στην απεργία, στις διαδηλώσεις και στις καταλήψεις. Η γενική απεργία στις 19-20 του Οκτώβρη είναι η αρχή. Πρέπει να παλέψουμε να εξελιχθεί σε γενική πολιτική απεργία διαρκείας με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης των Τροϊκανών και να ανοίξει ο δρόμος για την εξουσία της εργατικής τάξης.
Ήδη, ένας απεργιακός πυρετός διατρέχει τους εργαζόμενους στον δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό τομέα. Καταλήψεις υπουργείων, δημόσιων και δημοτικών υπηρεσιών, απεργίες είναι η πρώτη απάντηση στα μέτρα κοινωνικής καταστροφής που επιβάλλει η Τρόικα των διεθνών τοκογλύφων. Οι εργαζόμενοι αλλά και ορισμένα συνδικάτα ζητούν εδώ και τώρα απεργία διαρκείας για να ανατραπεί η κυβέρνηση, να συντονιστούν οι κλάδοι και να οργανωθεί τώρα ο αγώνας. Οι γραφειοκρατικοποιημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ έχουν, όμως, μετατραπεί σε πολιτική αστυνομία των καπιταλιστών μέσα στο εργατικό κίνημα, υπονομεύουν τους αγώνες και αναλίσκονται σε 24ωρες τουφεκιές για τον πολιτικό έλεγχο της κοινωνικής οργής, έχοντας περισσότερους δεσμούς με την εξουσία του κεφαλαίου παρά με τους εργάτες, τους άνεργους και τη νεολαία. Είναι ώρα να περάσει η οργάνωση του αγώνα στα χέρια των εργατών, η αυτο-οργάνωση των εργαζομένων είναι όρος για την νίκη.
Ζούμε μέσα σε συνθήκες χρεοκοπίας του παγκόσμιου καπιταλισμού. Σε μια αιχμή του χρόνου και της παγκόσμιας ιστορίας. Χώρες ολόκληρες χρεοκοπούν, το τραπεζικό σύστημα βουλιάζει και τα χρηματιστήρια καταποντίζονται. Εκατομμύρια εργάτες σπρώχνονται στην ανεργία, δισεκατομμύρια άνθρωποι βυθίζονται στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Μόνο η κρίση της δεκαετίας του '30 μπορεί, αχνά, να συγκριθεί με την τωρινή. Η κρίση δεν φέρνει μόνο οδύνη και δυστυχία. Είναι ταυτόχρονα ο πιο επαναστατικός παράγοντας, καθώς σπρώχνει εκατομμύρια εργάτες, νεολαίους κι απόκληρους στο δρόμο της άμεσης δράσης μέσα σε συνθήκες που η εργατική τάξη, παρά τα πλήγματα, δεν έχει δεχθεί καμια στρατηγική ήττα. Έχουμε όλη τη δύναμη και τη γνώση να τους νικήσουμε!
Η χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού είναι αναπόσπαστο μέρος της χρεοκοπίας του παγκόσμιου καπιταλισμού. Το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους πάει χέρι-χέρι με τη χρεοκοπία της μεγαλύτερης βελγο-γαλλικής τράπεζας DEXIA, την πτώχευση της PROTONBANK, τη Μαύρη Δευτέρα του ελληνικού χρηματιστηρίου και τη διάσπαση της ευρωπαϊκής άρχουσας τάξης, καθώς το ελληνικό «πρόβλημα» έχει πλέον μετατοπιστεί στους «δυο ελέφαντες που βρίσκονται στο ίδιο δωμάτιο», την Ιταλία και την Ισπανία. Η αναζωπύρωση του χρεοστασίου στον χρηματοπιστωτικό κλάδο και του χρεοστασίου κρατών βρίσκεται σε ένα πλήρες αδιέξοδο για τους καπιταλιστές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Σήμερα είναι αναγκαίο παρά ποτέ, η συγκρότηση της επαναστατικής πρωτοπορίας στην Ελλάδα και διεθνώς για να αναληφθεί το καθήκον της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και της ζωής της εργατικής τάξης αλλά και των υπό καταστροφή μικροαστικών στρωμάτων, για τη συντριβή του αστικού κράτους, τη διαγραφή ολόκληρου του καπιταλιστικού χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση στους τραπεζίτες για τη διασφάλιση των μικρο-καταθετών και τη φθηνή χρηματοδότηση αγροτών και μικρών επιχειρήσεων, τη δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, την κατάληψη και άμεση επαναλειτουργία των εργοστασίων που κλείνουν, απολύουν, μειώνουν μισθούς, για ένα σύστημα υγείας δωρεάν για όλο τον πληθυσμό με εθνικοποίηση ιδιωτικών νοσοκομείων, κλινικών, ασφαλιστικών εταιρειών, για μια δημόσια και δωρεάν παιδεία με βιβλία και όχι εικονικά dvd. Μόνο μια κυβέρνηση των εργατικών συμβουλίων μπορεί να αναλάβει αυτό το καθήκον και να αναδιοργανώσει την οικονομία κάτω από εργατικό έλεγχο. Η «άμεση δημοκρατία», «η πραγματική δημοκρατία» δεν έχει κανένα απολύτως νόημα μέσα στον καπιταλισμό, ούτε μπορεί να αποτελέσει κανένα σύστημα διακυβέρνησης έξω από την προλεταριακή και την κοινωνική επανάσταση. Η άμεση οργάνωσή μας είναι αναγκαία για να αντιμετωπίσουμε «το άνθος της αντεπαναστατικής προβοκάτσιας», το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης της εκφυλισμένης αστικής δημοκρατίας, που όσο χάνει κάθε λαϊκή υποστήριξη τόσο περισσότερο στηρίζεται στα δολοφονικά ειδικά σώματα των ΜΑΤ και των ειδικών δικαστηρίων.
Καθώς το θερμόμετρο της κοινωνικής οργής και αγανάκτησης έχει φτάσει στο έπακρο, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ακροδεξιοί του ΛΑΟΣ και η θυγατέρα Μητσοτάκη αναζητούν εθνικές λύσεις κι ενώ το αστικό πολιτικό σύστημα έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο, η καθεστωτική αριστερά (ΚΚΕ-ΣΥΝ) πιέζει για εκλογές και το πρόγραμμα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) έχει γίνει σημαία του γαλλογερμανικού άξονα με το κούρεμα του χρέους στο 60% (στόχος της ΕΛΕ) και εξόδου της Ελλάδας από την ΕΕ και το ευρώ (στόχος της ομώνυμης πρωτοβουλίας).
Οποιαδήποτε λύση από οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση είτε έκτακτης ανάγκης, εθνικής σωτηρίας, είτε λαϊκού μετώπου (μερίδα της αστικής τάξης με τη ρεφορμιστική αριστερά) είναι το συνώνυμη της κοινωνικής καταστροφής. Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία είναι πολιτική εξαπάτηση της εργατικής τάξης και οδηγεί σε απίστευτα δεινά.
Η πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης από το κράτος, την εργοδοσία, τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και το ρεφορμισμό στη βάση ενός επαναστατικού προγράμματος, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να δοθούν οι σημερινοί αγώνες και να κερδηθούν. Η πρωτοβουλία για ανεξάρτητα κέντρα αγώνα των εργατών και τον πανελλαδικό συντονισμό τους, είναι άμεσο πολιτικό καθήκον του σήμερα.
Υποστηρίζουμε ανεπιφύλακτα τις καταλήψεις δημόσιων κτηρίων και λέμε ότι πρέπει να συνεχιστούν και να απευθύνουν κάλεσμα συντονισμένης ταξικής δράσης σε όλη την εργατική τάξη χωρίς διαχωρισμούς. Απορρίπτουμε την αστικοδημοκρατική εκδοχή, τη λογική της «ασφυκτικής πίεσης» για να παραιτηθεί η κυβέρνηση και καλούμε σε καταλήψεις, γενικές συνελεύσεις σωματείων, κινημάτων, συντονιστικών, στεκιών νεολαίας, να εκλέξουν εκπροσώπους για τη συγκρότηση του ανεξάρτητου κέντρου αγώνα των εργατών, να συμμετάσχουν ενεργητικά για να πούμε όχι στην παράλυση και τους ταξικούς συμβιβασμούς που μαγειρεύουν οι πολιτικές και συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες! Όχι στην προδοτική στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και τις απεργιακές τουφεκιές της. Ναι στο συντονισμό όλων των εργατικών αγώνων σε αντιγραφειοκρατική βάση, για μια ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ με στόχο την ανατροπή της Κυβέρνησης και την κατάληψη της εξουσίας από την ίδια την εργατική τάξη, μέσα από μια κοινωνική επανάσταση. Μόνο μια τέτοια εξουσία, παίρνοντας μέτρα απαλλοτρίωσης του μεγάλου κεφαλαίου και απευθύνοντας ένα κάλεσμα κοινής δράσης σε όλη την ευρωπαϊκή και παγκόσμια εργατική τάξη για τη διάλυση της Ε.Ε των καπιταλιστών και τη δημιουργία των Σοσιαλιστικών Πολιτειών της Ευρώπης, μπορεί να δώσει διέξοδο από το σημερινό κοινωνικό αδιέξοδο.
12/10/2011
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΕΚ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου