Η ΛΑΡΚΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ

Η ΛΑΡΚΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ 

ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ – ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ 

Σε μια περίεργη προεκλογική περίοδο, όπου αυτοί που ψήφιζαν τους νόμους και τα μνημόνια, τώρα μας λένε ότι άλλαξαν και θα κάνουν τα αντίθετα έσκασε σαν βόμβα η είδηση ότι στις 30 Ιουνίου θα ανακληθεί η άδεια λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ. Ο Μητρόπουλος διευθύνων σύμβουλος του ταμείου αποκρατικοποιήσεων δήλωσε ότι η εταιρεία θα τεθεί σε καθεστώς εκκαθάρισης μέχρι να βρεθεί νέος ενδιαφερόμενος αγοραστής. Αυτή την χρονική περίοδο η εταιρεία έχει λειτουργικά κέρδη και 480 εκατομμύρια ζημιές από προηγούμενες χρήσεις. Ένα καθεστώς εκκαθάρισης, μήπως απαλλάξει τον μέλλοντα αγοραστή από τα χρέη; 

Το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ έχει ήδη αρχίσει. Ο στόχος τους είναι οι ίδιοι εργαζόμενοι και οι κατακτήσεις τους. 

Απαραίτητος όρος που πρέπει να πραγματοποιηθεί πριν την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ είναι η «εκκαθάριση» της: με την πρώτη πράξη της επίθεσης να έχει ήδη συντελεστεί και με ένα 25% των μισθών να έχει ήδη πετσοκοπεί, σειρά θα έχουν τώρα τα επιδόματα που επί δεκαετίες συμπληρώνουν το εργατικό εισόδημα. Αλλά αυτό δεν τους αρκεί: δεν θα σταματήσουν αν δεν προχωρήσουν στην ελαστικοποίηση και στην πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων μέσα στο εργοστάσιο. Οι ιδιώτες, αφού πια εξαγοράσουν τη ΛΑΡΚΟ, θα στραφούν ανοιχτά ενάντια στους εργάτες, για να οργανώσουν εκ νέου τη παραγωγή σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες και τα δικά τους συμφέροντα. Και οι ανάγκες των «νέων» αφεντικών της ΛΑΡΚΟ θα «απαιτήσουν» πρώτα και κύρια μείωση προσωπικού, δηλαδή απολύσεις εργαζομένων, ανεργία και εξαθλίωση. Ενώ αυτοί θα κρατούν για τον εαυτό τους τους θησαυρούς από τη Λαρυμνιώτικη γη και τα κέρδη από τη ΛΑΡΚΟ, για τους παραγωγούς όλου του πλούτου επιφυλάσσεται η πιο μαύρη μοίρα! 

Η κυνική παραδοχή αυτού του γεγονότος περιέχεται στην ανακοίνωση, στις 6/6/2012 του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ)

“...Μοναδική μέριμνα του ΤΑΙΠΕΔ είναι η μεγιστοποίηση της αξίας όλων των προς αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων...

Στο πλαίσιο αυτό, το ΤΑΙΠΕΔ δεν έχει ξεκινήσει τη διαδικασία αποκρατικοποίησης της ΛΑΡΚΟ, διότι η Εταιρεία αντιμετωπίζει οξύ πρόβλημα βιωσιμότητας το οποίο καθιστά την αξιοποίησή της ιδιαίτερα δυσχερή και απαιτεί την αναζήτηση εφικτών, εναλλακτικών δυνατοτήτων με νηφαλιότητα, επαγγελματισμό και συνεργασία...Το ΤΑΙΠΕΔ, ως μέτοχος, δεν έχει προφανώς τη δυνατότητα να απολύει ή να προσλαμβάνει προσωπικό, κάτι που αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη της διοίκησης της Εταιρείας.

Το ΤΑΙΠΕΔ θα μπορεί να προχωρήσει στην αποκρατικοποίηση της ΛΑΡΚΟ μόνο όταν τα θέματα του εργοστασίου και της αδιάλειπτης λειτουργίας του έχουν λυθεί.” 

Σε αυτή την στιγμή ο ποιο επικίνδυνος δρόμος για τους εργάτες είναι να εναποθέσουν το μέλλον τους στους επαγγελματίες γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ και στις υποσχέσεις των πολιτικών που μας έχουν οδηγήσει μέχρι εδώ. Η τακτική του προέδρου του σωματείου και της διοίκησης να θεωρεί ότι το πρόβλημα είναι ο Μητρόπουλος του ΤΑΙΠΕΔ και να τρέχουν στους διαδρόμους της Νέας Δημοκρατίας για να παρακαλούν πρέπει να καταδικαστεί. Ξεχνούν και θέλουν να κάνουν και εμάς να ξεχάσουμε ότι το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δανειακής σύμβασης και είναι πρώτη-πρώτη στο μνημόνιο Νο 2 στην λίστα των αποκρατικοποίσεων που ψήφισε η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ.

Η κατάσταση αυτή είναι πολύ σοβαρή για να την αναθέσουμε στα χέρια των γραφειοκρατών, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, οι εργάτες πρέπει να αναλάβουν δράση. Είτε η ανακοίνωση για το κλείσιμο του εργοστασίου είναι ένας εκβιασμός ώστε οι εργάτες να δεχτούν μείωση των αποδοχών τους, είτε είναι μια πραγματικότητα, πρέπει οι εργάτες να οργανώσουν απεργιακή δράση. Χρειάζεται μια κλιμάκωση των απεργιακών αγώνων από σήμερα, 24ωρες και 48ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις πρέπει άμεσα να αποφασιστούν και εάν τολμήσουν να προχωρήσουν στο κλείσιμο του εργοστασίου πρέπει να το αποκρούσουμε με την ΚΑΤΑΛΗΨΗ των χώρων δουλειάς. ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ.

Ενάντια σε όσους σπέρνουν τον εφησυχασμό και στους γραφειοκράτες, να παλέψουμε για γενικές συνελεύσεις των σωματείων, συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς, εκλογή εργοστασιακών επιτροπών για άμεσες απεργιακές κινητοποιήσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα στη δουλειά και στη ζωή. Η ενότητα των εργατών είναι απαραίτητος όρος νίκης. Μόνιμοι, εργολαβικοί, άνεργοι της περιοχής ενωμένοι πρέπει να παλέψουν για το δικαίωμα στη δουλειά και για αξιοπρεπείς μισθούς. Να εγγραφούν στο σωματείο όλοι οι εργαζόμενοι, μόνιμοι κι εργολαβικοί, σπάζοντας την απάθεια και την εχθρότητα των γραφειοκρατών προς αυτή τη προοπτική της ενότητας.

Η υπόθεση της ΛΑΡΚΟ δεν είναι μόνο των εργατών αλλά και των μικροεπαγγελματιών της περιοχής, των αγροτών και των κατοίκων των χωριών. Λαϊκές Συνελεύσεις πρέπει να οργανωθούν σε κάθε χωριό που θα παλέψει μαζί με τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ για να αποφύγουν την καταστροφή και το μαράζωμα του τόπου. Αυτή τη στιγμή είναι αναγκαίο να ενεργοποιηθούν οι παρακαταθήκες και οι μνήμες του αγώνα της προηγούμενης γενιάς των εργατών της ΛΑΡΚΟ και των κατοίκων της περιοχής που εμπόδισε το κλείσιμο και το ξεπούλημα της. 

Να συνενώσουμε τη δράση των εργατών της ΛΑΡΚΟ και των κατοίκων της περιοχής με τους εργαζόμενους σε κάθε εργασιακό χώρο που βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με τ’ αφεντικά. Πρώτα απ’ όλα με τους συναδέλφους μεταλλεργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο που μας δείχνουν το δρόμο με τον διαρκή κι ανυποχώρητο αγώνα τους εδώ 7 μήνες. 

Ο καθένας μόνος του είναι χαμένος. Η εργατική τάξη όμως ενωμένη και πολιτικά ανεξάρτητη από κάθε αστική επιρροή, από κάθε δεσμό κι εξάρτηση από τ’ αφεντικά, το κράτος και τους εντολοδόχους τους μέσα στις τάξεις μας, είναι προορισμένη να νικήσει, γιατί έχει την Ιστορία με το μέρος της! Να οξύνουμε την πολιτική κρίση του συστήματος τους και να ανοίξουμε τον δρόμο προς την Εργατική Εξουσία, τη μόνη συνθήκη που μας παρέχει ασφάλεια για την υπεράσπιση της δουλειάς μας, των δικαιωμάτων μας, της ελευθερίας και τη ζωής μας, τη δική μας και των παιδιών μας!