ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ: Από τον Μεϊμαράκη … στον «Όσιο Παστίτσιο»

Πριν λίγες μέρες ήρθαν στην επιφάνεια (όλως τυχαίως!!!) φήμες για εμπλοκή του συμβόλου της δημοκρατίας - του επίλεκτου του Σαμαρά - προέδρου της Βουλής Ε. Μεϊμαράκη. Φυσικά δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, ανεξάρτητα από το ποιο θα είναι το τελικό πόρισμα της «τυφλής» δικαιοσύνης των αστών. Η διαφθορά αποτελεί διαχρονικά συστατικό στοιχείο της πολιτικής του κεφαλαίου,
η οποία στις χρυσές εποχές της καπιταλιστικής ανάπτυξης καλυπτόταν εντέχνως και ποικιλοτρόπως, όταν από την πίττα περίσσευαν αρκετά ψίχουλα, ικανά για να κλείνουν τα στόματα όσων θα αντιδρούσαν. Η καπιταλιστική κρίση μειώνοντας τα ψίχουλα (αλλά όχι και την πίττα) οξύνει το κοινωνικό ζήτημα στο έπακρο. Τα στόματα τώρα κλείνουν! Όχι με ψίχουλα, αλλά με νέου τύπου σίριαλ, προς τέρψη του φιλοθεάμονος εξαθλιωμένου κοινού, ψευδεπίγραφης κάθαρσης των (κατά τα άλλα μονίμως και νομίμως) διεφθαρμένων. Εμφύλιος πόλεμος της διαφθοράς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το αλληλοκάρφωμα που πέφτει μεταξύ των πάλαι ποτέ συνμιζαδόρων υπηρετών του κεφαλαίου και των συμφερόντων του. Οι υπηρέτες της αστικής δημοκρατίας είναι σε μόνιμη άδεια μετά αποδοχών και η δημοκρατία (τους) για τους εργαζόμενους και τους παραγωγούς του πλούτου σε αναστολή … μέχρι τις επόμενες εκλογές.

Και μέχρι τότε θα συνεχίζεται (;;;) το καταστροφικό έργο σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας, μνημόνια επί μνημονίων, εφαρμοστικοί νόμοι και υπουργικές αποφάσεις και απ’ όλα τα καλά της (αστικής) «δημοκρατίας». Μόνο που η κοινωνική εξέλιξη, δυστυχώς για τους αστούς, δεν καθορίζεται μονόπατα. Υπάρχει και η τάξη των παραγωγών του πλούτου που έστω και αναποτελεσματικά (προς το παρόν!!!) ανασηκώνει πού και πού το κεφάλι. Αλλά επειδή μπορεί η τάξη να συνηθίσει να κοιτά ψηλά και για να συνεχιστεί η εφαρμογή όλων των καλών της (αστικής) «δημοκρατίας» τα κεφάλια πρέπει να κόβονται, τα στόματα να κλείνουν. Μόνα τα χρήσιμα φίδια (της αστικής δημοκρατίας) επιτρέπεται να σηκώνουν κεφάλι και όσο αυτά σηκώνονται υπάρχει μια ελπίδα γι’ αυτούς (τους εκ φύσεως και θέσεως συνμιζαδόρους διεφθαρμένους) μήπως και συνηθίσουμε το πρόσωπο του τέρατος! Τώρα έκλεισε το στόμα του «επικύνδυνου» Οσίου Παστιτσίου, αύριο οι bloggers, μεθαύριο ποιος;

Ήταν δύο φαινομενικά άσχετα γεγονότα που όμως δημιουργούν μια πληθωρική εικόνα μιας  - κατά τα άλλα - «Δημοκρατίας σε αναστολή».  

Καληνύχτα!

 

http://kokkinostupos.blogspot.gr/2012/09/blog-post_25.html