ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

“Πατρίδα” η Ελλάδα

Μόνιμη... κι όχι προσωρινή πατρίδα για τα 250.000 παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα ζητούν οι μεταναστευτικές οργανώσεις, με αφορμή την πρόσφατη απόφαση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχ. Χρυσοχοϊδη να παύσουν οι απελάσεις για τη δεύτερη γενιά μεταναστών μέχρι να δοθεί οριστική λύση στο ζήτημα. Όπως τονίζουν μέλη των οργανώσεων, το "πάγωμα" των απελάσεων αποτελεί θετική εξέλιξη, όμως δημιουργεί ένα καθεστώς κοινωνικής ανοχής κι όχι αποδοχής για τα παιδιά των μεταναστών που ανδρώθηκαν στην Ελλάδα. Παράλληλα, υπογραμμίζουν ότι οριστική λύση μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από την απόδοση υπηκοότητας, όπως συμβαίνει αντίστοιχα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το μέλος της ΜΚΟ "Πρωτοβουλία όχι στον ρατσισμό από την Κούνια" Γιάννης Κανάκης, ο μετανάστης Δρις Μπουσάχατ από το Μαρόκο - που είναι πατέρας 3 ανήλικων παιδιών που μεγαλώνουν στην Ελλάδα - και ο Βασίλης που κατάγεται από τη Ρωσία και φοιτά σε ελληνικό σχολείο, μίλησαν στα "Χ.Ν." για το θέμα εκφράζοντας τις ανησυχίες και τον προβληματισμό τους, έπειτα από την πρόσφατη απόφαση του αρμόδιου υπουργείου. Γιάννης Κανάκης, μέλος της ΜΚΟ "Πρωτοβουλία όχι στον ρατσισμό από την Κούνια"και της ομάδας δεύτερης γενιάς μεταναστών του Κοινωνικού Στεκιού - Στεκιού Μεταναστών "Ένα πρώτο σχόλιο είναι ότι η εξέλιξη αυτή είναι θετική και απαντάει στο πιο επείγον θέμα που είναι τα παιδιά που έχουν γεννηθεί εδώ ή έχουν μεγαλώσει - και μετέχουν της ελληνικής παιδείας - να μην απελαύνονται. Ωστόσο, παρόλο που είναι θετικό αυτό που ανακοινώθηκε δεν λύνει το πρόβλημα. Όπως σωστά έπεσήμανε σε ανακοίνωσή της η ομάδα "Έχουμε ένα όνειρο", που είναι μια πρωτοβουλία της νεολαίας ενάντια στον ρατσισμό στην Ευρώπη, "η παύση της απέλασης συνιστά καθεστώς ανοχής κι όχι νόμιμους τίτλους για τα παιδιά των μεταναστών. Κι άλλωστε τι σημαίνει «μέχρι τα θέματά τους να τακτοποιηθούν από τις υπηρεσίες»;". Και συνεχίζοντας σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι "απαιτούμε την παροχή πιστοποιητικού γέννησης από τις ελληνικές αρχές και άμεση νομοθέτηση της παροχής ελληνικής υπηκοότητας για τα παιδιά των μεταναστών". Εγώ, για να το πω λίγο διαφορετικά, θεωρώ ότι τα παιδιά που γεννιούνται εδώ πέρα πρέπει να αποσυνδεθούν από το καθεστώς των πατεράδων τους. Οι πατεράδες τους επέλεξαν να μεταναστεύσουν. Τα παιδιά δεν το επέλεξαν και άρα δεν μπορούν να τιμωρούνται για κάτι που έκαναν οι γονείς τους, ούτε να εξαρτάται η ζωή τους από το αν οι γονείς τους είναι νόμιμοι ή παράνομοι. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που ζητάνε όλες οι μεταναστευτικές οργανώσεις είναι τα παιδιά που γεννιώνται εδώ να έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλα τα ελληνόπουλα και να μην θεωρούνται παρείσακτα. Νομίζω, λοιπόν, ότι αυτό που είπε ο υπουργός είναι το ελάχιστο και το αυτονόητο αλλά θα πρέπει να δοθεί μια οριστική λύση". Βασίλης, 17χρονών, κατάγεται από τη Ρωσία και φοιτά σε ελληνικό σχολείο "Πιστεύω ότι θα είναι μια καλή εξέλιξη άμα εφαρμοστεί κάτι τέτοιο, αλλά και πάλι θα υπάρξουν πολλές δυσκολίες. Τι θα γίνει αν τα παιδιά πάρουν χαρτιά αλλά η μητέρα τους όμως δεν έχει άδεια; Αν την πιάσουν θα τη διώξουν ή όχι; Τα αδέρφια μου για παράδειγμα έχουν γεννηθεί εδώ, ο ένας είναι 2,5 χρονών και ο άλλος είναι 8,5 μηνών, ενώ εγώ ήρθα πριν από 3,5 χρόνια. Τα αδέρφια μου θα αποκτήσουν δικαιώματα. Με εμένα τι θα γίνει, όμως, θα φύγω από τη χώρα; Το πρόβλημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο ολόκληρης της οικογένειας. Τις δυσκολίες που υπάρχουν σήμερα τις έχω ζήσει. Τα παιδιά που γεννιούνται εδώ και μετά τα διώχνουν είναι σαν να τα στέλνουν στο άγνωστο. Δεν ξέρουν κανένα εκεί, δεν μιλάνε τη γλώσσα. Όσα πηγαίνουν σχολείο εδώ μαθαίνουν την ιστορία της Ελλάδας, ενώ δεν γνωρίζουν τίποτα για την ιστορία της χώρας των γονιών τους. Όταν μεγαλώνεις σε μια άλλη χώρα έχεις διαφορετικό τρόπο συμπεριφοράς. Αν πας σε κάποια άλλη χώρα σε βλέπουν τελείως σαν ξένο. Έτσι αισθάνεσαι δύο φορές ξένος". Δρις Μπουσάχατ, μετανάστης, πατέρας ανήλικων 3 παιδιών "Έχω τρία παιδιά. Τα δύο μικρότερα γεννήθηκαν στην Ελλάδα, ενώ το μεγαλύτερο, που πάει Γ' Τάξη Δημοτικού, ήρθε στην Ελλάδα όταν ήταν ενός έτους. Θεωρώ ότι αυτό που ακούσαμε από την κυβέρνηση είναι κάτι που αφήνει τα πάντα στον αέρα. Δεν λύνεται κανένα πρόβλημα. Τα παιδιά μου είναι ακόμα μικρά και το πρόβλημα που έχουν είναι ότι δεν εγγράφονται στα δημοτολόγια. Όσο εμείς οι γονείς έχουμε άδεια παραμονής δεν έχουν πρόβλημα. Ωστόσο, τα προβλήματα των παιδιών δεύτερης γενιάς που ενηλικιώνονται η ανακοίνωση του υπουργείου τα αφήνει στον αέρα. Ένα παιδί που γίνεται 18 χρονών μπορεί να δουλέψει; Μπορεί να προσληφθεί μέσω ΟΑΕΔ; Μπορεί να πάρει ΑΦΜ; Τα παιδιά που είναι να σπουδάσουν μπορούν να εγγραφούν σε όλες τις σχολές; Είναι καλό να σταματήσουν οι απελάσεις των παιδιών για τις επόμενες ημέρες, αλλά άμεσα θα πρέπει να γίνει μια νομοθετική ρύθμιση ώστε να λυθούν τα προβλήματα. Η λύση είναι να παίρνουν υπηκοότητα ώστε να μπορούν να ενταχθούν κανονικά στην κοινωνία. Το παιδί μου, μού λέει πολλές φορές ότι η δασκάλα τους τους μιλάει για την Ελλάδα μας. Δεν μπορεί ένα παιδί να μεγαλώσει εδώ και μετά να το πετάς. Αυτό είναι ένα τεράστιο σοκ".

Δημήτρης Μαριδάκης

>> τυπώστε αυτό το άρθρο