Διεθνή Μηνύματα Αλληλεγγύης στο ΕΕΚ

Το ΕΕΚ έλαβε διεθνή μηνύματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης ενάντια στην επίθεση της αστυνομίας που δεχτήκαμε στη διαδήλωση της 15ης Νοέμβρη από οργανώσεις της Συντονιστικής Επιτροπής για την Επανίδρυση της Τετάρτης Διεθνούς (CRFI) από την Ιταλία, τη Φιλανδία, την Τουρκία και την Αργεντινή, όπως και από άλλους συντρόφους από την Ισραήλ και Ρουμανία.

Η Άννα Νταλάρα και το παρκέ των 7.000 ευρώ

Την ώρα που η τρόικα ζητά περικοπές και «ψαλίδι» στον δημόσιο τομέα, η υφυπουργός Άννα Νταλάρα φρόντισε να αλλάξει το μάρμαρο με... παρκέ για να πατάει πιο γερά στις γόβες της!

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Αποκαλύψεις», δύο μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της και με την οικονομική κρίση να «γονατίζει» ακόμα περισσότερο τους Έλληνες, η κα. Νταλάρα άλλαξε το ευτελές μάρμαρο του 2ου ορόφου με παρκέ laminate έναντι 7.000 ευρώ! Αλίμονο, πού θα πατά κοτζάμ υφυπουργός αρμόδια για την μεταναστευτική πολιτική;

Ίσα και όμοια είμαστε όλοι; Όχι βέβαια! Γι’ αυτό και το laminate στρώθηκε μόνο από την δεξιά μεριά που είναι το γραφείο της υφυπουργού, ενώ οι υπάλληλοι του ορόφου έμειναν με το μάρμαρο. Είδες o αέρας της αλλαγής; Μέχρι πρότινος, εμείς οι πολίτες πληρώναμε το μάρμαρο - τώρα πληρώνουμε και το ξύλο! Μίλησε κανείς για σπατάλη στο Δημόσιο; Άντε καλέ... οι υπεράριθμοι υπάλληλοι φταίνε!...

Αθώα δηλώνει η Άννα Νταλάρα για την αντικατάσταση πατωμάτων στον 2ο όροφο του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, που στοίχησε 7.000 ευρώ την ώρα που κόβονται μισθοί και συντάξεις για να σωθεί το Δημόσιο!

«Η προμήθεια του τεχνικού εξοπλισμού και οι απαραίτητες εργασίες έγιναν με απόφαση και ευθύνη της Υπηρεσίας, με απόλυτη διαφάνεια, σύμφωνα με τις πάγιες διαδικασίες, τις συνήθεις προδιαγραφές για τη διαμόρφωση αντιστοίχων χώρων, δίνοντας έμφαση στο χαμηλότερο δυνατό κόστος, χωρίς καμία ανάμειξη της Υφυπουργού», αναφέρει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση.

Μα το χαμηλότερο δυνατό κόστος για παρκέ laminate είναι 7.000 ευρώ; Και γιατί παρακαλώ δεν αφήνατε το μαρμαράκι που ήδη υπήρχε στο δάπεδο;

Η κα. Νταλάρα, πάντως, αναφέρει πως οι εργασίες προέκυψαν μετά την προγραμματισμένη ανακατανομή χώρων στο υπουργείο, το οποίο μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό απέκτησε νέες αρμοδιότητες και γραφεία δεν είχε.

Να βάλουν χωρίσματα και να μην πειράξουν τα πατώματα δεν το σκέφτηκε κανείς ε; Πάντως, ενδιαφέρον παρουσιάζει το ότι το παρκέ των 7.000 στρώθηκε από την μεριά που είναι το γραφείο της υφυπουργού και όχι αυτά των υπαλλήλων...

http://apolitistosteki.blogspot.com/2010/11/7000.html

Νέα 48ωρη απεργία αποφάσισε η ΠΝΟ

Νέα 48ωρη απεργία από τις 6 τα ξημερώματα της Τρίτης 30/11 έως τις 6 τα ξημερώματα της Πέμπτης 2/12 αποφάσισε στη σημερινή της συνεδρίαση η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία με ψήφους 11 υπέρ και 4 κατά.

Η απεργία περιλαμβάνει τις κατηγορίες πλοίων για τις οποίες εκκρεμεί η υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας και είναι τα ακτοπλοϊκά επιβατηγά οχηματαγωγά, τα μεσογειακά φορτηγά και τα ακτοπλοϊκά φορτηγά κάτω των 500 κόρων ολικής χωρητικότητας.

Aνοιχτό το ενδεχόμενο επιστράτευσης

Νωρίτερα ο υπουργός μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό «Βήμα 99,5», άφησε το ενδεχόμενο επιστράτευσης των απεργών ναυτεργατών. Ο κ. Διαμαντίδης δήλωσε πως «το κράτος δεν θα αφήσει την πατρίδα μας κομμένη στα δύο» και πως «όλα τα ενδεχόμενα για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι ανοιχτά», αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί πως ένας τρόπος είναι και η επιστράτευση....

Ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων τόνισε πως αναμένει να δει εάν οι ναυτεργάτες θα έχουν συνάντηση με τους εργοδότες και από τα αποτελέσματα της συνάντησης αυτής θα εξαρτηθεί η στάση της κυβέρνησης.

Ο κ. Διαμαντίδης σημείωσε, πάντως, πως είναι αδιανόητο να έχει κοπεί στα δύο η Ελλάδα και να μην διακινούνται προϊόντα, λόγω της διεκδίκησης αύξησης στους μισθούς των ναυτεργατών, την ώρα που «άλλοι δεν παίρνουν καθόλου αυξήσεις».

Μιλώντας μάλιστα το πρωί της Δευτέρας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ και την εκπομπή «Πρώτη Γραμμή», ο υπουργός είπε πως κάποιες ενώσεις στη ναυτιλία έχουν υπογράψει συλλογικές συμβάσεις εργασίας, όχι όμως η ένωση ακτοπλόων.

Ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να πάρει μέτρα ώστε να βρεθεί λύση, είπε ωστόσο ότι αναμένει την απόφαση της ΠΝΟ για την περαιτέρω στάση της.

Σημείωσε πως εντολή του πρωθυπουργού είναι να πάψει η χώρα να είναι χωρισμένη στα δύο, ενώ αναφέρθηκε στις άκαρπες συναντήσεις που έγιναν παρουσία του, με την ΠΝΟ και την ένωση ακτοπλόων.

Είπε τέλος ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα καθώς η απεργία γίνεται για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης.

Κριτική Δ. Καρύδη στο ΠΑΜΕ

Στο μεταξύ, ο βουλευτής Α΄ Πειραιά και Νήσων του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρης Καρύδης, σε δηλώσεις του αναφέρθηκε σε καταγγελίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, επαγγελματικών φορέων και του τοπικού Τύπου της Αίγινας, σύμφωνα με τις οποίες, ενώ υπάρχει πλοίο που έχει σύμβαση πορθμειακής γραμμής, αυτό εμποδίζεται να ταξιδέψει παρ’ ότι οι ναυτικοί στις πορθμειακές γραμμές έχουν υπογράψει συλλογικές συμβάσεις και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας οι πορθμειακές γραμμές λειτουργούν κανονικά.

Ο Δημήτρης Καρύδης ζήτησε να παρέμβει άμεσα το Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας ώστε να τηρηθεί η νομιμότητα και κάλεσε ορισμένες συνδικαλιστικές παρατάξεις όπως το ΠΑΜΕ «να πάψουν, επιτέλους, να παίζουν πολιτικά παιχνίδια με την ασφάλεια και την οικονομική επιβίωση των κατοίκων της

Αυτόφωρο για όσους δεν πληρώνουν ΦΠΑ

Οικονομικό κραχ αλλά και πλήρη αυθαιρεσία στην αγορά αναφορικά με την απόδοση του ΦΠΑ καταδεικνύουν τα στοιχεία των ελέγχων του ΣΔΟΕ. Έτσι το υπουργείο Οικονομικών υπό τις ασφυκτικές πιέσεις της τρόικας για βελτίωση των εισπρακτικών μηχανισμών και τη συλλογή των αναλογούντων φόρων και από τους μεγάλους οφειλέτες, προωθεί τώρα διάταξη με την οποία θα προσάγεται σε δίκη με τη διαδικασία του αυτοφώρου όποιος παρακρατά τον ΦΠΑ... ή εκδίδει πλαστά και εικονικά τιμολόγια.

Σύμφωνα με πληροφορίες, και με βάση τα δελτία ελέγχου του ΣΔΟΕ, η μία στις δύο επιχειρήσεις στις οποίες καταλογίζονται πρόστιμα από τους ελεγκτές του ΣΔΟΕ είναι (και) για τη μη απόδοση ΦΠΑ. Η τάση αυτή τείνει να εξελιχθεί σε καθεστώς. Όχι μόνο μεταξύ των εταιρειών που αποκρύβουν τον Φόρο Προστιθέμενης Αξίας ή δεν εκδίδουν (νόμιμες) αποδείξεις, αλλά και μεταξύ εκείνων των επιχειρήσεων που έχουν εκδώσει παραστατικά, έχουν καταχωρίσει τον φόρο στα βιβλία τους αλλά δεν τον αποδίδουν. Τον παρακρατούν παράνομα ενισχύοντας το εισόδημά τους από πόρους του Δημοσίου. Και αυτό το ποσοστό είναι εκτός της παραοικονομίας, η οποία υπολογίζεται κοντά στο 30%.

Η άρνηση απόδοσης των έμμεσων φόρων -που παρακρατεί μια επιχείρηση από τους πελάτες αλλά δεν αποδίδει στο Δημόσιο- τείνει να μετατραπεί στον κανόνα της αγοράς. Οι επιχειρήσεις μετακυλίουν στο κράτος το κόστος της ύφεσης, παρανομώντας ενσυνείδητα. Αφενός λόγω της κρίσης και της έλλειψης ρευστότητας και αφετέρου λόγω μη επιβολής διοικητικών και δικαστικών μέτρων για αποτελεσματική συλλογή των φόρων. Ετσι οι καταναλωτές με τους φόρους που πληρώνουν δεν στηρίζουν τη δημοσιονομική εξυγίανση ή το κοινωνικό κράτος, παρά μόνο τους τραπεζικούς λογαριασμούς ή άλλως το εισόδημα των επιχειρηματιών. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις επιχειρηματιών που έχουν εκδώσει τιμολόγια και πρέπει να πληρώσουν ΦΠΑ αλλά αντί για μετρητό έχουν πάρει επιταγές που λήγουν ύστερα από πολλούς μήνες.

Έτσι, όπως αναφέρει η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, το υπουργείο Οικονομικών εξετάζει την επαναφορά της αυτόφωρης διαδικασίας, τουλάχιστον για όσους αποκρύπτουν ή δεν αποδίδουν ΦΠΑ που υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο ποσό (για παράδειγμα τα 3.000 ευρώ). Μάλιστα, σε περίπτωση υποτροπής, δεν θα υπάρχει ποσοτικό όριο στην παρανομία. Παράλληλα, με την ίδια αυτόφωρη διαδικασία θα διώκονται και όσοι εκδίδουν πλαστά και εικονικά τιμολόγια (σήμερα κατατίθεται μήνυση).

Φόβοι διαφθοράς

Ταυτόχρονα το υπουργείο Οικονομικών εξετάζει και πρόταση να δώσει την ευχέρεια στους εφοριακούς, και κυρίως τους ελεγκτές του ΣΔΟΕ, να επιβάλλουν επιτόπου πρόστιμα. Το μέτρο αυτό εισηγήθηκε και η τρόικα, αλλά το οικονομικό επιτελείο τηρεί αποστάσεις -όπως και πολλοί εργαζόμενοι του ΣΔΟΕ- καθώς κάτι τέτοιο αφήνει περιθώρια ανάπτυξης νέων φαινομένων διαφθοράς και συναλλαγής.

Οι διατάξεις για την αυτόφωρη δίωξη όσων παρακρατούν τον ΦΠΑ αναμένεται να κατατεθούν στο φορολογικό νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής στις αρχές του 2011. Μέτρο που θεωρείται διαρθρωτικό από την τρόικα, αλλά και προϋπόθεση για την καταβολή της τέταρτης δόσης του δανείου στην αρχή της άνοιξης (Μάρτιος).

Πηγή:Amaliada News

Ανεργος ένας στους τρεις γεωπόνους

Tης ΑΝΝΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

Μολονότι ο ελληνικός αγροτικός τομέας αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα κι απασχολεί περίπου το 12% του πληθυσμού, 1 στους 3 γεωπόνους είναι άνεργος. Εν οψει, δε, της αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), η κατάσταση για τους γεωπόνους αναμένεται να χειροτερέψει.

Γεωπόνοι συμβασιούχοι, εργαζόμενοι χωρίς κανένα δικαίωμα και προοπτική. Φωτογραφία από παλαιότερη κινητοποίηση

Γεωπόνοι συμβασιούχοι, εργαζόμενοι χωρίς κανένα δικαίωμα και προοπτική. Φωτογραφία από παλαιότερη κινητοποίηση Την ώρα που το φάντασμα των απολύσεων πλανιέται στον δημόσιο τομέα, γύρω στα 1.000 μελετητικά γραφεία αντιμετωπίζουν προβλήματα, ενώ επίκεινται μειώσεις προσωπικού ή λουκέτα.

Τα παραπάνω στοιχεία έδωσαν στην «Ε» γεωπόνοι από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Γεωπόνων αλλά κι από την ΠΑΣΚ Γεωπόνων Λάρισας, με αφορμή την πρόσφατη συνάντηση με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Κώστα Σκανδαλίδη.

Σπουδές Γεωπονικής γίνονται στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στα Τμήματα Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με έδρα τον Βόλο. Σήμερα, οι πτυχιούχοι γεωπόνοι υπολογίζονται γύρω στους 14.000-15.000, ενώ οι εγγεγραμμένοι άνεργοι ανέρχονται σχεδόν σε 4.700.

Παράνομες εισαγωγές

Οι γεωπόνοι είτε εργάζονται ως ιδιώτες είτε στον δημόσιο τομέα, στο υπουργείο και σε υπηρεσίες του υπουργείου Ανάπτυξης, σε διευθύνσεις γεωργίας (νομαρχίες, περιφέρειες), συνεταιριστικές οργανώσεις, ερευνητικά ινστιτούτα κ.α.

Πέρα από το ζήτημα της απασχόλησης, οι ίδιοι θέτουν επί τάπητος και το ζήτημα της παράνομης εισαγωγής γεωργικών φαρμάκων στη χώρα μας, που ρίχνονται αφειδώς στις περισσότερες καλλιέργειες και θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και τις εξαγωγές ελληνικών προϊόντων, ενώ στερούν έξοδα από τη φοροδιαφυγή. Ηδη η Ε.Ε. προβλέπει αυστηρότερη νομοθεσία για τους ψεκασμούς και οι γεωπόνοι ζητούν νέο κύκλο εκπαιδεύσεων για τον αγροτικό πληθυσμό.

«Χρειάζεται εκσυγχρονισμός των υπηρεσιών, οι οποίες έχουν τεράστια οργανικά κενά. Οι συνεταιρισμοί χρειάζονται αναδιοργάνωση και δεν είναι επαρκώς στελεχωμένοι. Περίπου 1.500-1.900 γεωπόνοι απασχολούνταν κάθε χρόνο ως εποχικοί για να καλύψουν ανάγκες σε ΟΠΕΚΕΠΕ, ΕΛΓΑ και δακοκτονίες. Σήμερα, έχουν απομείνει ελάχιστοι. Υπάρχουν νέα πεδία για την παραγωγή ποιοτικών γεωργικών προϊόντων, με οργανωμένες μεθόδους καλλιέργειας, πιστοποίηση, ελέγχους, εμπορία, ώστε και ο παραγωγός να προστατεύεται και ο καταναλωτής», μας ανέφερε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Γεωπόνων, Νίκος Ζιούβας.

Μεταξύ των ζητημάτων που τέθηκαν στο υπόμνημα της ΠΑΣΚ Γεωπόνων Λάρισας ήταν: η πρόσφατη κατάργηση της υπογραφής μελετών από γεωπόνους με τον νόμο Μπατζελή, ο έλεγχος για παράνομες εισαγωγές φυτοφαρμάκων, ο προσδιορισμός και η θεσμοθέτηση αρμοδιοτήτων γεωπόνων στις νέες αιρετές περιφέρειες και στον αγροτουρισμό και το ζήτημα των γεωργικών ακολούθων στις πρεσβείες ώστε να βελτιωθούν οι εξαγωγές.

Πηγή:ΓΕΩΤΕΕ-news

Οι πραγματικά ένοχοι έχουν τώρα και ... ΘΡΑΣΟΣ!

Πριν λίγες μέρες ο Πρόεδρος του ΣΕΒ είχε το θάρρος αλλά και το θράσος συνάμα να μας γνωστοποιήσει την βαρύνουσα τάχατε άποψη του για τα τεκταινόμενα εις βάρος των εργαζομένων από τους ΔουΝΟυΤοεισπράκτορες. Συγκεκριμένα μίλησε για την ανάγκη μειώσεις μισθών αλλά και γενικά για τις περικοπές των δικαιωμάτων των εργαζομένων συμφωνώντας εμμέσως πλην σαφώς με τις κατά καιρούς εστιάσεις του κ. Πάγκαλου ότι τελικά για όλα τα δεινά που μαστίζουν αυτή την χώρα υπεύθυνοι είναι κατ' αποκλειστικότητα οι εργαζόμενοι δημόσιοι και ιδιωτικοί!!!
κ. Δασκαλόπουλε μια και το τελευταίο καιρό το θράσος έχει γίνει σημαία των πραγματικών ενόχων θέλω να σας επισημάνω ότι οι .. του σιναφιού σας (μεγαλοβιομήχανοι) φέρουν τις...
μεγαλύτερες ευθύνες για την κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας αλλά και εν γένει της σημερινής σκληρής πραγματικότητας που βιώνουν οι χαμηλόμισθοι, οι μικρομεσαίοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι.
Ναι κύριοι του ΣΕΒ εσείς παίρνατε τα χρήματα του Ελληνικού λαού με επιδοτήσεις και δάνεια τα οποία τάχατε θα επενδύατε δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας που θα έφερνα την ανάπτυξη σε αυτή την χώρα. Αντ' αυτού τα δάνεια τα κάνατε πολυτελείς βίλες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καταθέσεις στην Ελβετία, κότερα και επενδύσεις σε γειτονικές χώρες μια και σας βολεύουν πολύ, τα χαμηλά ημερομίσθια και η ανασφάλιστη εργασία!!!
Ναι κύριοι του ΣΕΒ εσείς λαδώσατε πολιτικούς και κρατικούς λειτουργούς για να αναλάβετε δημόσια έργα με υπερκοστολογήσεις 200%, 300%!!!
Ναι κύριοι του ΣΕΒ εσείς αποκρύπτεται συστηματικά εδώ και χρόνια φορολογητέα ύλη, εσείς έχετε σε φορολογικούς παραδείσους τις offshore εταιρείες και μερικοί από εσάς στήσατε το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου με τις μεγάλες φούσκες που εξανέμισαν εν μία νυκτί κόπους μιας ολόκληρης ζωής από πολλούς αφελείς συμπατριώτες μας οι οποίοι παρασύρθηκαν και από τις δημόσιες προτροπές της τότε εξουσίας!
κ. πρόεδρε του ΣΕΒ δεν γνωρίζω την οικογενειακή σας κατάσταση (ως προς τα μέλη) αλλά για να έχετε το δικαίωμα να ομιλείτε και να έχετε άποψη για όλα που αυτό το διάστημα δυσκολεύουν την διαβίωση των περισσοτέρων μας σας καλώ να έρθετε και να ζήσετε για ένα μήνα με τα χρήματα που έχει στην διάθεση της μία τετραμελής οικογένεια. (2 γονείς με 2 παιδιά στο σχολείο.)
Επειδή φυσικά δεν θα το κάνετε, κάντε μας την χάρη να σιωπήσετε!... και χαρείτε τα λεφτά που έχετε αποκτήσει (φαντάζομαι με τίμιο τρόπο που δεν έχει σχέση με όσα προανέφερα παραπάνω) ... χωρίς να μας προκαλείτε!!!

press-gr

Και το ιρλανδικό πάρτι τελείωσε. Και τώρα;...

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

«Μετά τους ελληνικούς, οδηγούνται και οι ιρλανδικοί αμνοί προς θυσία για να στεριώσει ακόμα περισσότερο το γερμανικό θαύμα των άλλοτε ηττημένων. Το χρέος της Ιρλανδίας προς τη Γερμανία ξεπερνά ήδη τα 114 δις ευρώ δίχως να υπολογιστεί αυτό που έρχεται»

Σε κύριο άρθρο της με τίτλο «Ο κελτικός τίγρης είναι νεκρός», η έγκυρη εβδομαδιαία γερμανική εφημερίδα “ Die Zeit” σημειώνει: «Εδώ και χρόνια μιλούσαν όλοι με θαυμασμό για το ιρλανδικό μοντέλο ανάπτυξης. Τώρα, η φούσκα έσκασε και μαζί της κλείνει και το καζίνο-Ιρλανδία. Η χώρα πρέπει τώρα να ξαναβρεί τον εαυτό της πάλι απ’ την αρχή». Το ιρλανδικό μοντέλο, ο χάρτινος όπως αποδείχτηκε τίγρης του μεσογειακού λαού του βορρά, είχε και στη χώρα μας φανατικούς θαυμαστές όπως τους κ.κ. Χατζηδάκη, Ανδριανόπουλο, Μάνο, Σκυλακάκη και πολλούς άλλους που τώρα σιωπούν. Ηταν όλοι εκείνοι που χαρακτήριζαν τη χώρα μας Χελώνα και την Ιρλανδία Τίγρη. Ηταν όλοι εκείνοι που...
ζητούσαν ιρλανδικές συνθήκες ανάπτυξης, δίχως να εξετάζουν σε βάθος που στηρίχτηκε αυτή η πρόσκαιρη και ως ένα βαθμό πλασματική ανάπτυξη.
Η Ιρλανδία δεν επένδυσε σε μια βιώσιμη-ισόρροπη ανάπτυξη, που θα στηριζόταν στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού της , στην αναδιάρθρωση της οικονομίας και στον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης αλλά μόνο στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων με οποιοδήποτε τίμημα και δίχως ορθολογικά κριτήρια μακροπρόθεσμων, ούτε καν βραχυπρόθεσμων επιπτώσεων. Επένδυσε σ’ αυτό που ονομάστηκε καζινο-καπιταλισμός και έπεσε έξω στις κερδοσκοπικές της προσδοκίες. Για μεγάλο διάστημα ήταν το Ελντοράδο του χρήματος. Σε καμιά άλλη χώρα της Ευρωζώνης οι τράπεζες δεν ήταν τόσο ανεξέλεγκτες. Με την χαμηλότερη φορολογία επιχειρήσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη, κατόρθωσε η Ιρλανδία να προσελκύσει χιλιάδες επιχειρήσεις στον τομέα των υπηρεσιών. Μέχρι και η Λουφτχάνσα είχε μεταφέρει το τηλεφωνικό της κέντρο εξυπηρέτησης πελατών από την Φρανκφούρτη στο Δουβλίνο. Με τέτοια ποσοστά κέρδους για τις επιχειρήσεις, ήταν επόμενο η χώρα να γίνει παράδεισος ευκαιρίας για τράπεζες και εταιρείες επενδύσεων υψηλού ρίσκου ( Hedgefonds). Τα χαμηλά επιτόκια και η απλοχεριά στις δανειοδοτήσεις, δημιούργησαν μια φούσκα παρόμοια μ’ εκείνη των ΗΠΑ. Το 15% του ΑΕΠ προερχόταν από την αγορά ακινήτων. Με λίγα λόγια, η Ιρλανδία είχε γίνει το καζίνο της Ευρώπης. Με λιγότερο απ’ το μισό πληθυσμό της Ελλάδας και ένα ΑΕΠ του μισού της Ελλάδας, κατόρθωσε να ανεβάσει πλασματικά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μερικές χιλιάδες ευρώ πάνω από το δικό μας. Το κατά κεφαλή ΑΕΠ ήταν πλασματικό αφού αυτό υπολογιζόταν βάσει των υπερβολικών κερδών των ξένων επενδυτών που έβγαζαν τα κέρδη τους έξω από τη χώρα. Ετσι δημιούργησαν μια οικονομία που στηριζόταν σε ένα αδύναμο και φτωχό κράτος αλλά με πολλούς πλούσιους «επιχειρηματίες»-κερδοσκόπους, που όταν άνοιξαν ευνοϊκότερες ευρωπαϊκές αγορές στην Ανατολική Ευρώπη με καλύτερες συνθήκες κέρδους άρχισαν να μεταναστεύουν. Το πόσο φτωχό κράτος δημιούργησαν, ανίκανο να ξεπεράσει την κρίση του τραπεζικού συστήματος φάνηκε τώρα, όπου καλούνται να πληρώσουν τις λανθασμένες πολιτικές οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι.
Η κρίση άρχισε ήδη από το 2007 και σήμερα τα χρέη των ιρλανδικών τραπεζών να είναι τετραπλάσια από το ΑΕΠ της χώρας. Μέχρι στιγμής, κάθε ιρλανδός, πέρα από το δικό του προσωπικό χρέος, έχει χρηματοδοτήσει τις τράπεζες με 20.000 ευρώ κατά μέσο όρο(κρατικές χρηματοδοτήσεις) και το επόμενο διάστημα αυτό το ποσό θα τριπλασιαστεί, εκείνος θα γίνει φτωχότερος, η χώρα του θα χάσει την οικονομική ανεξαρτησία της, δίχως να είναι σίγουρος πως στο τέλος θα αποφύγει και την χρεοκοπία της χώρας του.
Η κρίση στην Ιρλανδία άρχισε να διαφαίνεται ήδη από το 2007. Το 2008 το ΑΕΠ έπεσε κατά -1,7% για να φτάσει το 2009 στο -7,1%. Η ανεργία, μέσα σε ένα χρόνο πήγε από το 5% στο 8% για να ξεπεράσει το 2010 το 13% με διπλάσιο ποσοστό (5,3%) ανέργων μακράς διαρκείας και αποπληθωρισμό της τάξης του 5% περίπου.
Ηδη τον Απρίλιο του 2009, ο αμερικανός οικονομολόγος Paul Krugman είχε προβλέψει πως η επόμενη χώρα μετά την Ισλανδία που θα χρεοκοπούσε ήταν η Ιρλανδία και όχι η Ελλάδα! Τι λάθη στρατηγικής και τακτικής προηγήθηκαν και προλάβαμε την Ιρλανδία; Το πάρτι της Ιρλανδίας τελείωσε αλλά το πάρτι των τραπεζών συνεχίζεται με άλλα μέσα, άλλους τρόπους και σε άλλες χώρες ευκαιρίας.
Εντωμεταξύ πολλοί έλληνες «αναλυτές»-απολογητές του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, συνεχίζουν να προτείνουν λύσεις, τις ίδιες λύσεις που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία. Συνεχίζουν να διαφημίζουν το ιρλανδικό μοντέλο-φούσκα της οικονομικής μονοκουλτούρας υπηρεσιών και να το παρουσιάζουν σαν το ιδανικό με το 12,5% φορολογίας των επιχειρήσεων (10% των ξένων), με 12,8% δημοσίους υπαλλήλους επί του ενεργού πληθυσμού( στην Ελλάδα 13,8% αντιστοίχως με δεδομένο ότι η Ιρλανδία έχει μόνο 11.000 στρατιώτες και πολύ λίγους αστυνομικούς, κ.λ.π.), αγνοώντας άλλες σημαντικότερες παραμέτρους, που καθορίζουν το πραγματικό επίπεδο ανάπτυξης μιας χώρας. Ρίχνουν όλες τις ευθύνες στο δήθεν διογκωμένο δημόσιο τομέα και αντί να ζητούν βελτίωση της παραγωγικότητας του δημοσίου μέσω αξιολόγησης και μείωσης ρουσφετολογικών προσλήψεων, ζητούν μείωση των υπαλλήλων. Δεν μιλούν σκοπίμως για τις σκανδιναβικές χώρες, όπου σε όλες, πάνω από το 30% μέχρι 33% του ενεργού ανθρώπινου δυναμικού απασχολείται στον δημόσιο τομέα και οι επιχειρήσεις φορολογούνται με 40% μέχρι 45%. Μπορεί να έφυγε η Volvo και άλλες επιχειρήσεις από τη Σουηδία αναζητώντας χώρες ευκαιρίας με χαμηλή φορολογία, αλλά δεν τους ένοιαξε καθόλου. Οταν μια οικονομία είναι πολύπλευρη, στηρίζεται σε μια ευρεία και σταθερή βάση και σε μια οργανωμένη και παραγωγική κρατική μηχανή και πρότυπη παιδεία, δεν φοβάται τίποτα. Ότι έχασε σε βαριές και ρυπογόνες βιομηχανίες που έφυγαν, το κέρδισε σε νέες και καινοτόμες στις νέες και ήπιας μορφής τεχνολογίες, χάρη στο μοναδικό της εκπαιδευτικό σύστημα, που έβγαλε άξια στελέχη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Φινλανδία, η οποία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, από την οποία εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό οικονομικά και αφού το 1989 η ανεργία ξεπέρασε το 25% και η οικονομία της παράπαιε, έριξε όλα τα λεφτά στην Παιδεία , δίνοντας μέχρι σήμερα το 7,6% του ΑΕΠ. Σ’ αυτά τα παιδιά που βγήκαν μέσα απ’ το καλύτερο σύστημα παιδείας στον κόσμο οφείλει η ΝΟΚΙΑ(μια πρώην εταιρεία ελαστικών) και άλλες εταιρείες νέων τεχνολογιών της Φινλανδίας αυτή την ηγετική τους θέση στην παγκόσμια οικονομία.
Τα παραδείγματα της Γερμανίας και της Ιαπωνίας, που καταστράφηκαν ολοσχερώς αλλά αναγεννήθηκαν μέσα από τις στάχτες τους, χάρη στο άρτιο εκπαιδευτικό σύστημα, που είχαν από την εποχή του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, στήριξαν οι Φινλανδοί και άλλες σκανδιναβικές χώρες το βιώσιμο, σταθερό και αειθαλές μοντέλο τους, πιστοί στον κανόνα που λέει: «Μπορεί ένας πόλεμος ή μια φυσική καταστροφή να οδηγήσει μια χώρα στη χρεοκοπία καταστρέφοντας όλο το παραγωγικό της δυναμικό, αλλά η γνώση που συσσωρεύτηκε στα μυαλά των ανθρώπων, δεν καταστρέφεται και είναι εκείνη η δύναμη που μπορεί να δημιουργήσει πάλι κάτι ακόμα καλύτερο.
Δυστυχώς, αυτές είναι αλήθειες που κάποιοι τις κρύβουν σκόπιμα. Τις κρύβουν, όλοι αυτοί που στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία, πιστεύοντας ότι θα έχουν ένα πλεονέκτημα στον αγώνα ζωής έναντι των άλλων πολλών που στέλνουν τα παιδιά τους σε άθλια δημόσια σχολεία. Είναι αυτοί που συμπεριφέρονται σαν κομπραδόροι-μεταπράτες, σαν ξένοι μεσάζοντες ξένων συμφερόντων σε βάρος της πατρίδας τους. Δεν εξηγείται διαφορετικά στο να συναινούν στην μείωση των δαπανών για την παιδεία στο νέο προϋπολογισμό κάτω του 3%. Με τέτοιους πολιτικούς, η χώρα αυτή δεν έχει μέλλον.

Press-gr

TO EEK KATAΓΓEΛΛEI

Tο Eργατικό Eπαναστατικό Kόμμα καταγγέλλει το όργιο της αστυνομικής βίας και τρομοκρατίας κατά της μαζικής διαδήλωσης δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, φοιτητών και εργαζομένων, που τίμησαν την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Aπό νωρίς, πριν αρχίσει η πορεία, η αστυνομία σε διάφορα σημεία του κέντρου της Aθήνας έκανε τρομοκρατικές προσαγωγές για να εμποδίσει την προσέλευση στην πορεία. Mεταξύ των προσαχθέντων ήταν το στέλεχος του EEK Mιχάλης Mπαρμπαρέσος.

Eπίσης, πριν αρχίσει η πορεία, κι ενώ έπεφτε καταρρακτώδης βροχή, δυνάμεις των MAT στη συμβολή της Σταδίου με την Eδουάρδου Λω επιχείρησαν να διασπάσουν τη διαδήλωση αλλά η αντίδραση των διαδηλωτών τους ανάγκασε να υποχωρήσουν.

Σ’ όλη τη διάρκεια της πορείας προς την αμερικανική πρεσβεία υπήρχε ένας ασφυκτικός και προκλητικός κλοιός αστυνομίας. Λίγο πριν την αμερικανική πρεσβεία τα MAT επιτέθηκαν κατά των διαδηλωτών με χημικά και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, και έκαναν δεκάδες συλλήψεις.

Kαταγγέλλουμε την απρόκλητη επίθεση στο μπλοκ του EEK στο ύψος του Aιγηνιτίου νοσοκομείου. Ήταν μια εν ψυχρώ βάρβαρη επίθεση, προφανώς κατ’ εντολή της ηγεσίας της αστυνομίας και της πολιτικής ηγεσίας του κ. Παπουτσή που συνεχίζει επαξίως το έργο του κ. Xρυσοχοΐδη. Aπό την επίθεση τραυματίστηκαν σύντροφοι και συντρόφισσες ενώ δυο συνελήφθησαν για να αφεθούν λίγο αργότερα ελεύθεροι. Ανάλογες επιθέσεις έγιναν και σε άλλα μπλοκ της πορείας με πολλές συλλήψεις.

H «στρατηγική έντασης» και της καταστολής ήταν φανερή από την πρώτη ημέρα των εκδηλώσεων για την 37η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Tην Δευτέρα 15 Nοέμβρη, το μπλοκ του EEK δέχθηκε την επίθεση της Oμάδας ΔEΛTA της αστυνομίας, στο πέρας της διαδήλωσης των πρωτοβάθμιων σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και αριστερών οργανώσεων, έξω από το Πολυτεχνείο, στη διασταύρωση Πατησίων και Στουρνάρη. Aπό την επίθεση τραυματίστηκε σοβαρά, με χτυπήματα στο κεφάλι από γκλοπ και κλοτσιές, νεαρή αμερικανίδα η οποία μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Eρυθρός.

Eίναι σαφές ότι μετά τον Δεκέμβρη του 2009, με την επίθεση κατά του μπλοκ του EEK και τον βαρύτατο τραυματισμό της συντρόφισσας Aγγελικής Kουτσουμπού, η κυβέρνηση έχει επιλέξει ως μέθοδο την ωμή αστυνομική βία για να τρομοκρατήσει το λαϊκό και εργατικό κίνημα. Eπίλεκτος στόχος της κυβερνητικής κατασταλτικής στρατηγικής φαίνεται πως είναι το EEK, ως αφετηρία για τη γενικότερη επίθεση κατά της εργατικής τάξης και του αγωνιζόμενου λαού. Nομίζουν ότι με τη βία και την τρομοκρατία θα μπορέσουν να επιβάλλουν τα μέτρα της καπιταλιστικής χρεοκοπίας που απαιτούν οι διεθνείς τοκογλύφοι της EE, της EKT και του ΔNT.

H εργατική τάξη, όλες οι οργανώσεις, όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι καλούνται να αντιδράσουν μαζικά και μαχητικά και να καταδικάσουν την αστυνομική βαρβαρότητα. Eκεί που απέτυχε η χούντα δεν θα πετύχει η κυβέρνηση των ανδρεικέλων του ΔNT και της EE. H τρομοκρατία δεν θα περάσει. Tρομοκρατείστε τους τρομοκράτες. Kάτω η κυβέρνηση του ΔNT, της EE και των ελλήνων μεγαλοτραπεζιτών.

Aθήνα 17/11/2010

(37η επέτειος από την εξέγερση και τη σφαγή του Πολυτεχνείου)

Χρήστος Παπουτσής: Ο μεγάλος Ενοχος!

"Μοιραίος άνθρωπος για την κυβέρνηση ο πρώην πρόεδρος της ΕΦΕΕ,έβαψε με αίμα την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου,έχοντας την ευθύνη της εντολής για την εγκληματική επίθεση της ομάδας ΔΕΛΤΑ κατά της τραυματισμένης στο κεφάλι διαδηλώτριας.Αυτεπάγγελτη δίωξη του εισαγγελέα κατά των αστυνομικών πρίν εκπνεύσει το αυτόφωρο;"

STOPCARTEL

Kαταγγελία του EEK

Tα πρόσωπα αλλάζουνε στο κατ’ ευφημισμό υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, η αστυνομική βαρβαρότητα παραμένει.

Eίτε με τη στρατιωτική χούντα όπως τον Nοέμβρη του 1973 είτε με τη δημοκρατία, τον Nοέμβρη του 2010, η αστυνομική βία βασιλεύει. Kι όσο η αστική δημοκρατία εκφυλίζεται και βουλιάζει στην απαξίωση των σκανδάλων και της διαφθοράς και απονομιμοποιείται στη συνείδηση της πλειοψηφίας του λαού, όπως έδειξαν οι εκλογές, τόσο η κυβέρνηση των ανδρεικέλων του ΔNT και της EE καταφεύγει στη μόνη δύναμη που διαθέτει, στην αστυνομική βία.

Στις 15 Nοέμβρη 2010, ακριβώς έξω από το Πολυτεχνείο, στο ίδιο σημείο που πριν 37 χρόνια η άσφαλτος βαφόταν απ’ το αίμα των φοιτητών, μαθητών και εργατών, η Oμάδα ΔEΛTA της αστυνομίας παρ’ ολίγο να δολοφονήσει μια νεαρή κοπέλα, αμερικανίδα υπήκοο.

Ήταν 20.30 όταν η πορεία του συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και αριστερών οργανώσεων επέστρεφε στο Πολυτεχνείο απ’ όπου είχε ξεκινήσει διαδηλώνοντας ενάντια στο Mνημόνιο του ΔNT και στα μέτρα που φορτώνουν την καπιταλιστική κρίση στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Ξαφνικά αστυνομικοί της Oμάδας ΔEΛTA με μοτοσυκλέτες επιτέθηκαν χωρίς εμφανή λόγο στην πορεία, στο τελευταίο μπλοκ που ήταν το πανώ του EEK, δημιουργώντας ένα πανδαιμόνιο με ρίψεις χειροβομβίδων κρότου – λάμψης. Mερικοί από τους αστυνομικούς κατέβαιναν από τις μοτοσυκλέτες και χτυπούσαν διαδηλωτές ή περαστικούς. Λέγεται ότι έκαναν και συλλήψεις. Άλλοι κυνηγούσαν τους διαδηλωτές που κλείνονταν στο Πολυτεχνείο, κάνοντας άσεμνες με επίδειξη των… αχαμνών τους. Eίναι τμήμα της εκπαίδευσης του καλού - νταή αστυνομικού.

H νεαρή αμερικανίδα υπήκοος ήταν εξαιρετικά άτυχη. Δεν ξέρουμε αν συμμετείχε στην πορεία. Bρέθηκε πάντως στη λάθος ώρα στον λάθος τόπο. Έξω από το Πολυτεχνείο. Kαι είχε την ατυχία να φοράει σκουλαρίκια στη μύτη και η φατσούλα της δεν άρεσε στους αστυνομικούς. Άνδρας της ομάδας ΔEΛTA τη χτύπησε άγρια με γκλοπ και με κλωτσιές. Πήγε να της φορέσει και χειροπέδες, αλλά τελικά όταν την είδε πλημμυρισμένη στα αίματα την άφησε. (Oύτε σκέψη να ειδοποιήσει ασθενοφόρο). Tο ασθενοφόρο ειδοποιήθηκε από συντρόφους γιατρούς που της παρείχαν κάποιες στοιχειώδεις πρώτες βοήθειες. H τραυματίας μεταφέρθηκε αιμόφυρτη και ημιλιπόθυμη στο νοσοκομείο Eρυθρός Σταυρός.

H κυβέρνηση ΠAΣOK και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Παπουτσής έχουν όλη την ευθύνη για τον τραυματισμό της νεαρής κοπέλας. O κύριος Παπουτσής, κάποτε πρόεδρος της EΦEE φαίνεται πως ζήλεψε τη δόξα του προκατόχου του Xρυσοχουντίδη. Eίναι όμως γελασμένοι. Eκεί που η βία της χούντας απέτυχε, ο Παπανδρέου ο μικρότατος δεν θα πετύχει. H αστυνομική τρομοκρατία δεν θα περάσει.

Όλοι στις εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου

Όλοι στη μεγάλη διαδήλωση – πορεία στην αμερικανική πρεσβεία, την Tετάρτη 17/11/2010 (προσυγκέντρωση Πλατεία Kλαυθμώνος ώρα 3 μ.μ.)

EPΓATIKO EΠANAΣTATIKO KOMMA

Aθήνα 15 προς 16 Nοεμβρίου 2010

www.eek.gr

E-mail : eek@ath.fotthnet.gr

37 χρόνια μετά την εξέγερση

του

Πολυτεχνείου

Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία

Έξω η Τρόικα



και η κυβέρνηση της



Εργατική εξουσία

　

37 χρόνια μετά την εξέγερση που οδήγησε στην πτώση της χούντας των συνταγματαρχών, η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία που εγκαθιδρύθηκε στα συντρίμμια της πιο στυγνής μορφής του μετεμφυλιακού κράτους βρίσκεται στη χειρότερη κρίση της.

Αφού αναχαίτισε σημαντικά το λαϊκό ριζοσπαστισμό που εξερράγη στο Πολυτεχνείο του '73 και συνεχίστηκε μέχρι την άνοδο του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία, η επίφαση της “λαϊκής κυριαρχίας-εθνικής ανεξαρτησίας” έχει πλέον αντικατασταθεί από την κλονισμένη διακυβέρνηση μιας λαομίσητης μειοψηφίας του 15% και την ασφυκτική κηδεμονία του ΔΝΤ και της Ε.Ε.

Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-Τρόικα, παρά το “μαύρισμα” της στις κάλπες της 7ης Νοέμβρη, τη μαζική απονομιμοποίηση και κρίση της, ετοιμάζεται τώρα να περάσει στο δεύτερο　 γύρο αντι-λαϊκού πολέμου που θα είναι πολύ σκληρότερος από το προηγούμενο μετά την αποτυχία του αρχικού Μνημονίου να διασώσει τον ελληνικό καπιταλισμό από το επίσημο χρεοστάσιο.

Άλλη μια ανεπίσημη “στάση πληρωμών” του ελληνικού κράτους προς τους δανειστές του είναι προ των πυλών και θα οδηγήσει στην επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου προς την τρόικα, σε αναδιάρθρωση του χρέος και σ' ένα νέο, τρισχειρότερο Μνημόνιο ενάντια στους εργαζομένους.

Στην ίδια τροχιά κινούνται και μια σειρά χωρών της ευρω-ζώνης από την Ιρλανδία μέχρι την Πορτογαλία, την Ισπανία ακόμα και την Ιταλία, ενώ στον ίδιο το γαλλο-γερμανικό άξονα βρίσκεται η καρδιά της κρίσης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση τσακίζεται όσο καμία άλλη μεγάλη οικονομική δύναμη από το νέο στάδιο στο οποίο έχει εισέλθει η παγκόσμια καπιταλιστική χρεοκοπία και είναι γι' αυτό το λόγο, που οι κυβερνήσεις της έχουν προχωρήσει σε αλλεπάλληλα πρωτοφανή πακέτα αντι-λαϊκών μέτρων. Ενάντια σ' αυτά τα αντιλαϊκά πακέτα, ένα κύμα μαχητικών εργατικών αγώνων και γενικών απεργιών έχει ξεσπάσει από άκρη σε άκρη την ευρωπαϊκή ήπειρο προκαλώντας πολιτικές κρίσεις σε όλες τις μητροπόλεις της από το Λονδίνο μέχρι τη Λισαβόνα, τη Μαδρίτη, το Παρίσι και το Βερολίνο.

Μόνο η ευρωπαϊκή σοσιαλιστική επανάσταση μπορεί να δώσει διέξοδο από τη βαρβαρότητα που σπρώχνουν τους λαούς της Ευρώπης οι πολιτικοί εκπρόσωποι του χρηματιστικού κεφαλαίου στις Βρυξέλλες. Τώρα όσο ποτέ είναι αναγκαίος ο αγωνιστικός και αντι-γραφειοκρατικός συντονισμός των Ευρωπαίων εργατών για να μην περάσει το κύμα των αντιλαϊκών μέτρων, να ανατραπούν όλες οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις μαζί και η Ε.Ε. των ιμπεριαλιστικών, για τη σοσιαλιστική ενοποίηση της Ευρώπης των κυρίαρχων εργατικών συμβουλίων.

Αναπόσπαστο μέρος της διεθνούς και διεθνιστικής επαναστατικής πάλης είναι η πάλη για την ανατροπή της κυβέρνησης Παπανδρέου, του Μνημονίου και της κηδεμονίας της Τρόικας. Ούτε η σημερινή, ούτε καμία άλλη κυβέρνηση στο έδαφος αυτού του συστήματος και τα μέσα αυτού του Κράτους μπορεί να αντιμετωπίσει την καπιταλιστική χρεοκοπία, χωρίς απερίγραπτες κοινωνικές καταστροφές διαρκείας. Aπολύσεις, καταστολή, διάλυση της δημόσιας παιδείας, υγείας και ασφάλισης και γενικότερα ο,τι απόμεινε από κοινωνικές και εργασιακές κατακτήσεις είναι στην ατζέντα τους ενώ παράλληλα συνεχίζεται　 η 　αφαίμαξη της εργατικής τάξης αλλά και των μικροαστικών στρωμάτων, με την άγρια φορο-ληστεία και την ακρίβεια.

Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα μπορούν να αποφύγουν αυτές τις συνέπειες της χρεοκοπίας, παλεύοντας ενάντια στο ίδιο του σύστημα που τις γεννά – για την ανατροπή του. Η πάλη αυτή μπορεί να διεξαχθεί μόνο μέσα από ανεξάρτητα από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία όργανα, στη βάση ενός μεταβατικού προγράμματος διεκδικήσεων και άξονα την πάλη για την εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό.

Η κρίση πολιτικής εξουσίας που ξέσπασε ανοιχτά με την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, η αποτυχία της τότε κυβέρνησης να κηρύξει κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και η μετέπειτα πτώση της έχουν εισάγει τη χώρα σε μια επαναστατική πολιτική περίοδο. Αυτή η περίοδος όχι μόνο δεν έληξε με την έλευση στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη Παπανδρέου, αλλά συνεχίζεται πιο έντονη, ιδιαίτερα μετά τα δραματικά για την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών.

Μόνο η σοσιαλιστική επανάσταση και η εργατική εξουσία μπορεί να εφαρμόσει τα αναγκαία για τη λαϊκή σωτηρία μέτρα, την κατάργηση του εξωτερικού χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση και εργατικό έλεγχο-διαχείριση και την έξοδο από την Ε.Ε.

Ένας ταξικός πόλος αυτοργανωμένης δράσης των εργαζομένων και ανέργων πρέπει να συγκροτηθεί, ανεξάρτητος από την αστική τάξη και την ξεπουλημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, για την οργάνωση μιας γενικής απεργία διαρκείας που θα τσακίσει το καθεστώς των τοποτηρητών του χρηματιστικού κεφαλαίου, τα “μνημόνια” του και θα ανοίξει το δρόμο για μια εργατική σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση.

Πάνω από όλα χρειαζόμαστε ένα επαναστατικό Κόμμα της εργατικής τάξης και μια νέα εργατική επαναστατική Διεθνή – τη επανίδρυση της 4ης Διεθνούς.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ

ΤΟΥ

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, 2 μμ,


ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

　

Για επικοινωνία: Καποδιστρίου 38 τκ 10431 Αθήνα, τηλ-φαξ: 2105241070,

eek@ath.forthnet.gr

www.eek.gr

　

Θα ψηφίσετε τον «ηθικό αυτουργό» του ντοπαρίσματος των παιδιών μας τον ΣΓΟΥΡΟ;

Θα ψηφίσετε αυτόν που «έστελνε» στον αργό θάνατο τους αθλητές μας για να παρουσιάσει έργο; Θα ψηφίσετε αυτούς που έκαναν την… «Ελλάδα των αναβολικών»

Σγουρός:ο ανεπάγγελτος μνημονιοφύλακας του ΠΑΣΟΚ

Ο ανεπάγγελτος, ο επαγγελματίας φεουδοκοτσαμπάσης αυτοδιοικητικός, που θεωρεί ως τσιφλίκι και ιδιοκτησία την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που νομίζει ότι αιώνια και ισόβια θα την εκμεταλλεύεται και θα την καπηλεύεται, ο μνημονιακός επιβήτορας, που πιστεύει ότι η Περιφέρεια είναι εταίρα πολυτελείας, που θα ασελγεί και θα ξεσπά βάναυσα πάνω της. Ο χρισμένος, το ψυχοπαίδι της Κυβέρνησης του Δ.Ν.Τ., ο συνήγορός της, τον προκαλούμε σε ένα και μοναδικό ερώτημα. Να μας πει δημόσια:

Tί έχει σπουδάσει;

Ποιο είναι το πτυχίο του;

Ποιο είναι το επάγγελμα που εξάσκησε και εάν έχει κολλήσει ποτέ ένσημα;

Είναι ανεπάγγελτος και μισθοφόρων των μεγαλοσυμφερόντων, είναι ο επονομαζόμενος Don-Αρχιβαρώνος της ντόπας των αρσιβαριστών και γι’ αυτό περιμένουμε και να μας πει ο πασίδηλος Αμερικονό-φιλό-φίλος ποιο έργο υποδομής πραγματοποίησε στη Νομαρχία. Τον προκαλούμε δημόσια να μας πει το ποσοστό απορρόφησης που είχε στα προγράμματα ΕΣΠΑ και ΠΕΠ στη Νομορχία.

Γιουσουφό-φιλιππινέζε Σγουρέ, διορισμένε Νομάρχα σε προκαλούμε δημόσια να μας απαντήσεις. Εάν δεν απαντήσεις τότε θα είσαι ο ορισμός του ανίκανου, του απαίδευτου, του αδαή, του αψίκορου, του αδολεσχή, του ποταπού και του ιταμού.

Αναγνώστης

Μίκης:Αλμα υπέρβασης με αποδέκτη και εκτελεστή το Λαό

Ο Μίκης Θεοδωράκης αντικειμενικά αποτελεί κορυφαίο σημείο αναφοράς κατά την ιστορική διαδρομή μετά τον ελληνικό εμφύλιο, εχοντας αναλάβει το δύσκολο έργο της γιατρειάς των ορθάνοιχτων πληγών που άνοιξαν στις ψυχές του λαού σε αυτό το γεωγραφικό χώρο και όχι μόνο, με την επική μουσική της αντίστασης, των αγώνων, της προοπτικής.

Σε αντίθεση με ότι συνέβη κατα την επίσκεψη του Ταχίπ Ερντογάν... και του Γιώργου Παπανδρέου στό σπίτι του απέναντι από την Ακρόπολη πρίν λίγο καιρό, τη φορά αυτή τα συμβατικά ΜΜΕ απέκρυψαν επί 3 ημέρες με αξιοθαύμαστη και προκλητική επιμέλεια τις δηλώσεις του Μίκη Θεοδωράκη την επομένη των εκλογών.Ο λόγος προφανής:

Σε αυτή την κρίσημη ιστορική περίοδο που έχει μπεί η χώρα,οι πολίτες δεν έπρεπε σε καμμία περίπτωση να πληροφορηθούν τις επισημάνσεις με το μεστό και ξεκάθαρο πολιτικό λόγο που έκφερε γι αυτά που συμβαίνουν και αυτά που νομοτελειακά έρχονται.

Δεν θα έπρεπε να ακούσουν από το στόμα του μεγάλου έλληνα δημιουργού ότι η χώρα κυβερνιέται από μία μικρή μειοψηφία που προσπαθεί να επαναφέρει μεσαιωνικό καθεστώς ζωής γι αυτούς.Ούτε να σκεφθούν να πάρουν αυτή τη ζωη στά χέρια τους χρησιμοποιώντας το πολιτικό εργαλείο της ανυπακοής πρός ένα σύστημα -δυνάστη, όπως αυτός προέτρεψε επανειλημένα το βράδυ της Δευτέρας.

Και φυσικά ούτε λόγος να ακουστεί για το μεγάλο και μαζικό λαικό κίνημα που έρχεται γεννημένο από τα σπλάχνα του λαού, με χρέος να ανατρέψει τη σαπίλα και να χτίσει μια κοινωνία αλληλεγγύης και ισότητας για όλους.

Ο Μίκης Θεοδωράκης αντικειμενικά αποτελεί κορυφαίο σημείο αναφοράς κατά την ιστορική διαδρομή μετά τον ελληνικό εμφύλιο, εχοντας αναλάβει το δύσκολο έργο της γιατρειάς των ορθάνοιχτων πληγών που άνοιξαν στις ψυχές του λαού αυτού του γεωγραφικού χώρου και όχι μόνο, με την επική μουσική της αντίστασης, των αγώνων, της προοπτικής. Ένα έργο που κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι είναι πολιτιστική κληρονομιά όλης της ανθρωπότητας και γι αυτό εξ ορισμού απρόσιτο σε κάθε είδους ιδιοτελή τοπικίστικη εκμετάλευση.Ειναι κοντολογής πολύ μεγάλο έργο για να χωράει μέσα σε συγκεκριμένα σύνορα.

Η πρόσφατη πράξη του Μίκη που εκτυλίχτηκε στο θέατρο «ΑΛΦΑ» τη Δευτέρα το βράδυ*, φαίνεται να αποτελεί ένα αποφασιστικό βήμα για τον ίδιο αντάξιο του έργου του, συγχρόνως όμως εκφράζει το μεγάλο άλμα υπέρβασης με αποδέκτη αλλά και εκτελεστή τον ίδιο τον Λαό που καλείται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ανοίξει με τη δύναμη του τις λεωφόρους απαλλαγής από το απατηλό καθεστώς που βίωσε τις τελευταίες δεκαετίες, παράγωγο της λεγόμενης..μεταπολίτευσης που φαίνεται οτι κάτω από τραγικές περιστάσεις καταρρέει οριστικά.



*Οι Επιτροπές Αγώνα εργαζομένων και ανέργων Ενάντια στα Διόδια αντάμωσαν και κουβέντιασαν πολιτικά με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Στέφανο Ληναίο στο περιθώριο της θεατρικής παράστασης του Ντάριο Φο με τίτλο δεν πληρώνω, δεν πληρώνω τίποτα..

Πηγή:Stop Cartel

Για τη μέρα των εκλογών...

Για τη μέρα των εκλογών...

Τη μέρα των εκλογών δεν αφήνουμε τα αντικαπιταλιστικά ψηφοδέλτια στο αυτόματο, ελέγχουμε αντ' αυτού να βρίσκονται στην ποσότητα που χρειάζεται ανά εκλογικό τμήμα και να μοιράζονται σε πλήρη ισοτιμία με τα άλλα. Γι' αυτό όσες φίλες και όσοι φίλοι της Α.Α.Π. δουν κάτι περίεργο(λίγα ψηφοδέλτια στη στίβα, μοιράζεται συνέχεια τελευταίο το δικό μας, δεν υπάρχει καν κλπ) ας επικοινωνήσει για να μας ενημερώσει στα τηλ. 6972118174-Ηράκλειο, 6947076262-Ρέθυμνο, 6972715314-Χανιά και6972902982-Λασίθι. Οι εκλογικοί επόπτες της ΑΑΠ θα σπέυσουν άμεσα.

Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΕΚ -Αυτοδιοικητικές Εκλογές 2010:

Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΕΚ -Αυτοδιοικητικές Εκλογές 2010:
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΕΚ Αυτοδιοικητικές Εκλογές 2010: Στις φυλακές του ΔΝΤ και της ΕΕ δεν διαλέγουμε δεσμοφύλακα! Είναι γνωστό ότι οι τραγωδίες στην Ιστορία επαναλαμβάνονται σαν φάρσες. Συχνά, όμως, η φάρσα δεν είναι παρά ο πρόλογος σε μια τραγωδία. Οι εθνικές εκλογές του 2009 ήταν μια φάρσα όπου ο Γιωργάκης του μεταμοντέρνου ΠΑΣΟΚ μας έταζε ότι θα μας σώσει από τον τότε δεξιό πρωθυπουργό της Ραφήνας και την άγρια λιτότητα γιατί «λεφτά υπάρχουν». Ακολούθησε η τραγωδία σε βάρος του λαού που επέβαλαν το ΔΝΤ και η ΕΕ με το Μνημόνιο και τις ψήφους των βουλευτών του πράσινου ΠΑΣΟΚ, του μελανόφαιου ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη και της μπλε θυγατέρας του Μητσοτάκη. Τώρα, πριν αρχίσει η δεύτερη πράξη της τραγωδίας, μεσολαβεί η εκλογική φάρσα των αυτοδιοικητικών εκλογών της 7ης Νοεμβρίου. Δικαιολογημένα πλατιά στρώματα του λαού τις αντιμετωπίζει, αυτή την φορά, όχι με αδιαφορία αλλά με δυσφορία, όχι παθητικά αλλά με οργή και αγανάκτηση. Όταν ο ογκόλιθος του πράσινου κυνισμού κι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Πάγκαλος κορδώνεται ότι «όλοι τους τα φάγανε», είναι αναμενόμενο να θέλουν να τους φάνε όλους οι οργισμένες στρατιές των ανέργων κι όσων πασκίζουν να επιβιώσουν με τα ολοένα λιγότερα ψίχουλα που αφήνει η τρόικα σε μισθωτούς και συνταξιούχους. Ο λαός καλείται να υποστεί μια χωρίς προηγούμενο τραγωδία για να αποφευχθεί τάχα η χρεοκοπία της χώρας. Η τραγωδία, όμως, στην οποία μας καταδικάζουν για το χατίρι των ξένων και ντόπιων τραπεζιτών και των κεφαλαιοκρατών, της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας(ΕΚΤ) και του ΔΝΤ δεν οδηγεί σε καμία κάθαρση. Τα περιβόητα «σπρεντς» των διεθνών τοκογλύφων είναι τώρα στα αστρονομικά ύψη που ήταν και πριν την υπογραφή του Μνημονίου. Μπορεί ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου να βγαίνει σεργιάνι, μαζί με την τρόικα, για να πείσει για το αντίθετο το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο, μπορεί ο Έλληνας πρωθυπουργός του ΔΝΤ να τρέχει στην Γουώλ Στρητ για να προσφέρει στο πιάτο τον δημόσιο πλούτο της χώρας, δίνοντας μπαξίσι στον εμίρη του Κατάρ το Ελληνικό να το κάνει Λας Βέγκας, οι «αγορές», όμως, του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου περιμένουν και ποντάρουν σήμερα στο χρεοστάσιο της Ελλάδας περισσότερο από όσο τον περασμένο Απρίλιο(Φαϊνάνσιαλ Τάιμς 20 Σεπτεμβρίου 2010). Ποιος είναι αφελής να πιστεύει ότι, ακόμα και με την πλήρη εφαρμογή του Μνημονίου, η Ελλάδα με ένα χρέος που από 113% θα έχει φτάσει στο 150% του ΑΕΠ το 2013 θα μπορεί να πληρώσει τους τοκογλύφους; Η Γερμανία της Μέρκελ ήδη έχει ανακοινώσει, με υπόδειγμα την Ελλάδα, το «Σχέδιο ελεγχόμενης πτώχευσης χώρας-μέλους της Ευρωζώνης». Εξάλλου το περιβόητο πακέτο «διάσωσης» των 110 δισ. ευρώ που συμφωνήθηκε από την ΕΕ, της ΕΚΤ και το ΔΝΤ τον Μάιο και σφραγίστηκε με τοι Μνημόνιο δεν έχει τίποτα να κάνει με την διάσωση της Ελλάδας, πολύ λιγότερο του λαού της, κι αφορά αποκλειστικά την διάσωση των διεθνών τραπεζών, ιδιαίτερα των γερμανικών και των γαλλικών που έχουν στα χέρια τους το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού εξωτερικού χρέους. Κι αυτή την στιγμή όλο το διεθνές και προπαντός το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα βρίσκεται κάτω από την απειλή της χρεοκοπίας. Οι γιγάντιες ενέσεις ρευστότητας που γίνανε από τις κυβερνήσεις και τις Κεντρικές Τράπεζες σ’ όλο τον κόσμο μετά την κατάρρευση της Λήμαν Μπράδερς το 2008, όχι μόνο δεν έδωσαν λύση στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση που ξέσπασε το 2007 αλλά και προκάλεσαν νέες καταστροφικές παρενέργειες: μια χωρίς προηγούμενο δημοσιονομική κρίση, που έφερε στην ημερήσια διάταξη την χρεοκοπία κρατών όπως είναι η Ελλάδα αλλά κι όλη η περιφερειακή Ευρώπη απειλώντας με διάλυση την Ευρωζώνη, το ευρώ και την ίδια την ΕΕ. Τα τελευταία οικονομικά στοιχεία για την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ιταλία κ.ά. κάνουν φανερό ότι η κρίση στην Ευρωζώνη φαίνεται να συνεχίζεται παρά την επέμβαση-μαμούθ της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Και τα χρηματιστικά παράσιτα απαιτούν να μας πιούν κι άλλο αίμα με νέα Μνημόνια, παραπέρα επέκταση της εξαθλίωσης και της βαρβαρότητας, νέα αδιέξοδα του χρεοκοπημένου συστήματός τους. Οι εργαζόμενοι, παρά τους φραγμούς που βάζει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, αρχίζουν να ξεσηκώνονται, όπως δείχνουν οι Γενικές Απεργίες σε Γαλλία και Ισπανία, οι κινητοποιήσεις στην Ιταλία, την Ρουμανία, την Τσεχία, την Πολωνία κ. α.. Ας μην χαίρονται κυβέρνηση, ΔΝΤ και ΕΕ, επειδή τα μέτρα τους ψηφίστηκαν στην Βουλή, χάρη στην πολύτιμη βοήθεια που τους έδωσαν οι συνδικαλοπατέρες, πρώτα-πρώτα η πουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ του Παναγόπουλου αλλά κι η πολιτική χρεοκοπία της υπαρκτής καθεστωτικής Αριστεράς. Τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα οριστικά. Οι μεγάλες αναμετρήσεις βρίσκονται μπροστά. Ο αληθινός πρωταγωνιστής σήμερα δεν είναι τα νομοθετήματα της Βουλής ούτε καν το ΔΝΤ, η ΕΕ ή το τσίρκο που μας κυβερνάει αλλά η ίδια η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Ζούμε στην ιστορική περίοδο των απρόβλεπτων εκρήξεων. Ο Δεκέμβρης ήταν μόνο το προανάκρουσμα αυτής της νέας περιόδου των επαναστατικών εξεγέρσεων. Την έκρηξη των «από κάτω» συνεχίζουν να τρέμουν οι «από πάνω». Γι’ αυτό και ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών της 7ης Νοεμβρίου, τα δύο κόμματα αστικής εξουσίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που θέλουν να επιβάλλουν με τον «Καλλικράτη» το κράτος του ΔΝΤ στη γειτονιά μας, την ίδια στιγμή κατεβάζουν όσο μπορούν τον πολιτικό πήχη κι επιχειρούν να αποπολιτικοποιήσουν σκόπιμα τις εκλογές. Κι όμως οι εκλογές της 7ης Νοεμβρίου, θέλουν –δεν θέλουν, είναι ένας κρίκος μιας οξυνόμενης πολιτικής κρίσης όλου του αστικού πολιτικού συστήματος που βουλιάζει στην διαφθορά, τα σκάνδαλα, την απαξίωση, ενώ στέκεται τελείως ανήμπορο να συγκρατήσει την κατηφόρα του καπιταλισμού στη χρεοκοπία. Όλοι οι διαχειριστές της ανεξέλεγκτης καπιταλιστικής κρίσης, οι τωρινοί ή οι επίδοξοι διάδοχοί τους, είναι αναγκασμένοι, εφαρμόζοντας τις εντολές των τραπεζών, του ΔΝΤ και της ΕΕ, να έρθουν σε βίαιη ρήξη όχι απλώς με ένα τμήμα των εργαζομένων αλλά με την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Γι’ αυτό κι η πολιτική κρίση δεν αφορά μόνο την συμπολίτευση αλλά και την αντιπολίτευση, υπονομεύοντας τις διάφορες εναλλακτικές κυβερνητικές λύσεις που εξετάζουν τα σενάρια της άρχουσας τάξης. Μ’ άλλα λόγια, η πολιτική κρίση παίρνει διαστάσεις κρίσης κι αποσύνθεσης όλου του αστικού καθεστώτος, όπως διαμορφώθηκε μετά την κατάρρευση της δικτατορίας το 1974. Τώρα περισσότερο από ποτέ είναι απαραίτητη να εκδηλωθεί η ανεξάρτητη πολιτική πρωτοβουλία της εργατικής τάξης, της μόνης κοινωνικής δύναμης που μπορεί να ανοίξει μια διέξοδο από την κρίση, συσπειρώνοντας δίπλα της την συντριπτική πλειοψηφία των πληττόμενων λαϊκών στρωμάτων, ανατρέποντας την τρόικα του κεφαλαίου και τους εγκάθετους της, παίρνοντας την εξουσία και τις τύχες της στα χέρια της κι αναδιοργανώνοντας όλες τις κοινωνικές σχέσεις σε νέες, σοσιαλιστικές βάσεις. Κι όμως αυτή η εργατική πρωτοβουλία μπλοκάρεται ακριβώς από εκείνους που μιλούν στο όνομα της εργατικής τάξης στο συνδικαλιστικό κίνημα και την Αριστερά. Οι γραφειοκρατίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ είναι ενσωματωμένες στο κράτος του κεφαλαίου και το υπηρετούν πιστά με πρωτοκορυφαίο( αλλά όχι μόνο) τον Παναγόπουλο. Η Αριστερά, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική, στη συντριπτική της πλειοψηφία και με ευθύνη των ηγεσιών της, μένει παράλυτη ή και πανικόβλητη μπροστά στη πρωτοφανή οικονομική και πολιτική κρίση. Αυτοπεριορίζεται και κατακερματίζεται καθώς στέκεται ανίκανη κι άβουλη να για μια ενεργητική παρέμβαση που θα απαντάει πραγματικά στη συστημική κρίση με ένα συνολικό πολιτικό σχέδιο και πρόγραμμα εξόδου από το ίδιο το σύστημα. Το σταλινικό ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ κλείνουν τους αγωνιστές τους στο μοναστήρι μιας σέχτας να μαζεύουν, με ελεγχόμενους και περιορισμένους πολιτικά και προγραμματικά αγώνες, κομματικά κουκιά και να μετρούνε ψήφους, περιμένοντας πότε «θα αλλάξουν(εκλογικά) οι συσχετισμοί» υπέρ του ΚΚΕ κι έρθει από το αόριστο μέλλον η «λαϊκή εξουσία». Ο ΣΥΝ κι ο ΣΥΡΙΖΑ, με ρεφορμιστικές «προτάσεις» πάντα εντός συστήματος, διασπώνται στα εξ ων συνετέθησαν, αναζητώντας τον σωτήρα είτε στον Αλαβάνο είτε στον «καλό Πασόκο», σαν την τηλεπερσόνα και συνομιλητή του Αυτιά Μητρόπουλο, για να τον βάλουν επικεφαλής και να υλοποιήσει τη «συνάντηση της σοσιαλιστικής και ριζοσπαστικής αριστεράς»… Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο όνομα ενός «αντικαπιταλισμού» που μένει μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού, μεταθέτοντας την πάλη για την εργατική εξουσία και την κομμουνιστική χειραφέτηση στον ολοένα απομακρυνόμενο ορίζοντα, έγινε ένα καρτέλ οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που προσπαθεί ή να προσαρμοστεί ή να αρπάξει μερίδιο από τα θραύσματα του ΣΥΡΙΖΑ. Το αποτέλεσμα είναι να γνωρίσει , με την σειρά της και με το χειρότερο τρόπο, φαινόμενα εκφυλιστικά, διασπάσεις και ρήξεις των «συνιστωσών» με την χρήση μάλιστα βίας(περίπτωση ΑΡΑΝ-ΑΡΑΣ). Οι νέοι καιροί, οι νέες προκλήσεις, οι νέες ανάγκες απαιτούν νέες οργανώσεις: την αυτο-οργάνωση και συντονισμό του κινήματος των εργατικών και λαϊκών μαζών, ανεξάρτητα κι ενάντια σ’ όλες τις γραφειοκρατίες που τις δένουν στο κράτος και το κεφάλαιο, σε ένα ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, σε Επιτροπές Αγώνα για κάθε κοινωνικό πρόβλημα, σε μαχητικές κινήσεις στις λαϊκές γειτονιές την ενότητα στη δράση όλων των δυνάμεων του εργατικού και λαϊκού κινήματος για κάθε συγκεκριμένο πρόβλημα, με συγκεκριμένο πρόγραμμα ταξικής πάλης, χωρίς «καπέλα» κι ηγεμονισμούς, με πλήρη πολιτική ανεξαρτησία της κάθε δύναμης την συσπείρωση της επαναστατικής πρωτοπορίας και την οργάνωσή της σε ένα Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα μάχης και μια εργατική επαναστατική Διεθνή που με την παρέμβαση και συμμετοχή τους σε όλους τους αγώνες και στην πρώτη γραμμή ,θα παλεύουν για την προετοιμασία της σοσιαλιστικής επανάστασης στην χώρα, στην Ευρώπη και σ’ όλο τον κόσμο. Σήμερα χρειάζεται πρώτα απ’ όλα ένας κεντρικός στρατηγικός άξονας στην άμεση δράση των μαζών για να μην θαφτούν κάτω από τα ερείπια της καπιταλιστικής χρεοκοπίας. Προπαντός πρέπει να κοπεί η μυλόπετρα που δέσανε στο λαιμό του λαού και που τον καταποντίζει στο χάος: το τρομαχτικό χρέος που συσσώρευσαν οι καπιταλιστές και το κράτος τω Βατοπεδινών και της Ζήμενς. Πρέπει να παλέψουμε αμέσως για ριζικά μέτρα: Άμεση κατάργηση του Μνημονίου και διαγραφή του εξωτερικού χρέους στους διεθνείς τοκογλύφους Απαλλοτρίωση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση στους κεφαλαιοκράτες και κάτω από εργατικό έλεγχο, ενοποίηση τους σε μία ενιαία δημόσια τράπεζα. Απαλλαγή από το βάρος των χρεών και άτοκα ή φτηνά δάνεια στους φτωχούς αγρότες, βιοτέχνες, επαγγελματίες, μικρομαγαζάτορες που καταστρέφονται από την τωρινή κρίση. Χωρισμός της Εκκλησίας από το Κράτος, δήμευση της γιγάντιας εκκλησιαστικής περιουσίας και σχεδιασμένη χρήση των πόρων για κοινωνικές δαπάνες. Εθνικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, σχεδιοποίηση σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες. Κατάργηση της μαύρης ελαστικής εργασίας, δουλειά για όλους, αυξήσεις των μισθών και συντάξεων. Έξοδος της χώρας από το ΝΑΤΟ κι όλες τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, για την διάλυση της ΕΕ του κεφαλαίου και τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης. Τα όποια πολιτικά περιθώρια υπάρχουν και σ’ αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές, πρέπει να τα αξιοποιήσουμε για την πιο πλατιά ζύμωση για ένα τέτοιο πρόγραμμα. Για μια συνολική διέξοδο από την κοινωνική καταστροφή που επισκιάζει κάθε άλλο τοπικό ή και γενικότερο πρόβλημα. Τα τελευταία, φυσικά και δεν πρέπει να αγνοούνται αλλά πρέπει να γίνει παντού ορατός ο άρρηκτος δεσμός τους με το καθοριστικό, συνολικό, εκρηκτικό κοινωνικό πρόβλημα της καπιταλιστικής κρίσης. Ιδιαίτερα πρέπει να καταπολεμηθεί ο περιβόητος «Καλλικράτης» που δεν είναι άλλο από την επιβολή των δρακόντειων εντολών του ΔΝΤ και της ΕΕ σε τοπικό επίπεδο, η γραφειοκρατική κι αυθαίρετη υποταγή των τοπικών κοινωνιών στις κεντρικές εντολές του κράτους και των διευθυντηρίων του κεφαλαίου και ταυτόχρονα η αφαίμαξη και η κονιορτοποίησή τους που θα τις αφήσει έρμαιο στην απληστία των ιδιωτικών καπιταλιστικών συμφερόντων. Στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου πρέπει να μαυριστούν αγρίως όλοι οι υποψήφιοι του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ, είτε έχουν το χρίσμα είτε παριστάνουν τον «αντιμνημονιακό αντάρτη» για να παίξουν καλλίτερα το ρόλο του αναχώματος της λαϊκής δυσαρέσκειας. Να μαυριστούν αγρίως όλοι οι υποψήφιοι της Δεξιάς και της ακροδεξιάς. Οι υποψήφιοι της ΝΔ των άθλιων Βατοπεδινών και του θρασύδειλου πρώην πρωθυπουργού τους που έχουν το θράσος να κάνουν την αθώα περιστερά αφού ρήμαξαν την χώρα. Οι υποψήφιοι της θυγατέρας του Μητσοτάκη που ονειρεύεται να συνεχίσει το καταστροφικό έργο του πατέρα της. Οι υποψήφιοι του ΛΑΟΣ του Καρατζαφύρερ, οι «χρυσαυγίτες» και οι άλλοι φασίστες ρατσιστές. Η κοινοβουλευτική και σε μεγάλο βαθμό η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά αυτο-ακυρώθηκε. Η περίπτωση της Περιφέρειας Αττικής και του Δήμου της Αθήνας είναι χαρακτηριστική. Ανεξάρτητα από την εκτίμηση που μπορεί να έχει κανείς σε διάφορους άξιους αγωνιστές που περιλαμβάνονται στα διάφορα ψηφοδέλτια, η συνολική εικόνα δείχνει αδιέξοδο και πολιτική εξάντληση. Το ΚΚΕ απαιτεί τυφλή στήριξη των εκπροσώπων του γραφειοκρατικού του κομματικού μηχανισμού και της αδιέξοδης πολιτικής του. Τα δύο «ενωτικά» εγχειρήματα που μιλούν στο όνομα της «ριζοσπαστικής αριστεράς», ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατεβαίνουν με χίλιες-δυο εσωτερικές διασπάσεις, φανερές και κρυφές, με φοβερό έλλειμμα αξιοπιστίας. Ο ήδη διασπασμένος ΣΥΝ και ο ντε φάκτο διασπασμένος ΣΥΡΙΖΑ κατεβάζουν δυο-τρεις υποψήφιους στην Περιφέρεια( Μητρόπουλος, Αλαβάνος, Ψαριανός). Στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ η κατάσταση δεν είναι καλλίτερη: καθώς δύο βασικές συνιστώσες, η ΑΡΑΝ κι η ΑΡΑΣ, αλληλοξυλοφορτώθηκαν κι εξουδετερώθηκαν εκλογικά, οι άλλες δύο μεγαλύτερες συνιστώσες, το ΝΑΡ και το ΣΕΚ, παρόλη την ιδεολογικοπολιτική άβυσσο που τις χωρίζει, μοιράζονται την θέση του υποψήφιου περιφερειάρχη Αττικής και του υποψήφιου Δήμαρχου της Αθήνας. Στην τελευταία περίπτωση , μάλιστα , για να μην έχει κανείς αμφιβολία ότι πρόκειται για το δημοτικό σχήμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κι όχι για κάτι ευρύτερο στο χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, πήρε και το ευφάνταστο όνομα «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας»! Πώς με τόση κρίση αξιοπιστίας να δώσει κανείς έστω και κριτική υποστήριξη σε ένα τόσο ετερογενές μεσοβέζικο σχήμα, προϊόν ενός συμβιβασμού με ορατά σημάδια αυτοδιάλυσης; Λόγω των αντιδημοκρατικών τεράστιων γραφειοκρατικών –οικονομικών εμποδίων που μπαίνουν από το αστικό κράτος, αλλά και λόγω άλλων πολιτικών προτεραιοτήτων που δεσπόζουν στο κίνημα και στις λαϊκές μάζες, το ΕΕΚ δεν κατεβάζει ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο στην Περιφέρεια Αττικής και στο Δήμο της Αθήνας και καλεί τον λαό να ρίξει λευκό ή άκυρο. Το ΕΕΚ στηρίζει ή και συμμετέχει σε αγωνιστικά αριστερά τοπικά σχήματα και κινήσεις που έχουν έμπρακτα δεθεί μέσα από αγώνες με τους καταπιεσμένους στις τοπικές κοινωνίες στις πόλεις και στην περιφέρεια. Σ’ όλες τις άλλες περιπτώσεις καλούμε σε άκυρο ή λευκό. Όλη η προσοχή και δράση μας πρέπει να επικεντρωθούν στους μεγάλους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες πριν και μετά από τις κάλπες. Η ΚΕ του ΕΕΚ, Σεπτέμβριος 2010

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ

το νέο τεύχος της ΝΕΑΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ

“ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ τους ΗΡΑΚΛΕΙΣ του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, της ΔΝΤ, της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ της ΕΕ”

Διαβάστε ακόμα:

-Ένας νέος Γαλλικός Μάης μέσ' τον Οκτώβρη

-Αργεντινή: Δολοφονία του Μαριάνο Φερέιρα, ένα έγκλημα ενάντια στην εργατική τάξη

-Το Νέο Μνημόνιο είναι εδώ, πιο κοντά η αναδιάρθρωση του χρέους

-Η πτώχευση μέσα από τις γραμμές της έκθεσης του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας

-Η κρίση στις συγκοινωνίες


τεύχος 488 - 30/10/10

πατήστε εδώ για να διαβάσετε