Του Γ.Σ.
Το τελευταίο διάστημα υπάρχουν πολλές αντιδράσεις για τις επιλογές και τις πρωτοβουλίες της ηγεσίας του ΚΚΕ. Ενώ ή νέα αντίληψη που επικρατεί στην ηγεσία του, για τις μορφές κοινωνικής αντίδρασης -που δεν ελέγχονται από αυτό-, και για τις εμβρυακές μορφές αυτόοργάνωσης -που αρχίζουν να αναπτύσσονται σε πολλές περιοχές-, απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική συγκυβέρνησης-τρόικας-ΔΝΤ, προκαλούν σε αρκετά μέλη έντονη δυσαρέσκεια, (Ο Β.Ι.Λένιν,έλεγε ότι ο αυθορμητισμός είναι η πρώτη και η εμβρυακή μορφή του συνειδητού. Το ζητούμενο είναι το αυθόρμητο να γίνει συνειδητό. Εάν δεν επιτευχθεί κάτι τέτοιο, μοιραία το κίνημα θα εκφυλιστεί, θα χειραγωγηθεί και στο τέλος θα καταντήσει μια γραφικότητα που θα την αναπαράγει ευχαρίστως το σύστημα. Εάν το αυθόρμητο μείνει αυθόρμητο, θα οδηγήσει στην «υποχώρηση του συνειδητού στοιχείου στην ταξική πάλη, και αντικειμενικά στο δυνάμωμα της αστικής ιδεολογίας πάνω στους εργάτες». Η ηγεσία το μόνο που κάνει είναι να καταδικάζει εξ αρχής οτιδήποτε είναι εκτός του ελέγχου της, αντί να προσπαθήσει με την συμμετοχή των μελλών του Κόμματος και της ΚΝΕ, να καθοδηγηθούν αυτές οι δράσεις και να αποκτήσουν ταξικά χαρακτηριστικά).
Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις του Περισσού που έχουν βγει κατά καιρούς, όποιος κάνει αναφορά και κριτική στα παρακάτω θεωρείται από το Κόμμα είτε προβοκάτορας, είτε αντικομουνιστής, είτε εχθρός της εργατικής τάξης, είτε και όλα αυτά μαζί!
1) Η υπαγωγή στο άρθρο 99 της Τυποεκδοτικής και η απόλυση εργαζομένων από την επιχείρηση και τον 902, έφερε σε τέτοια αμηχανία την Αλ. Παπαρήγα που δήλωσε "η επιχείρηση του κόμματος «Τυποεκδοτική» κάνει απολύσεις, διότι δρα μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής αγοράς και έχει όλες τις αντίστοιχες δυσκολίες", ενώ οι απολυμένοι του 902 σύμφωνα με ανακοίνωση του Κόμματος "προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στους καπιταλιστές, περιφέροντας τους κάλπικους ισχυρισμούς τους στα πιο αντικομμουνιστικά μέσα του διαδικτύου... και του ΣΚΑΙ".
2) Η επίσκεψη των φασιστών στης χρυσής αυγής στην χαλυβουργία και η υποδοχή τους από τον πρόεδρο του σωματείου των εργαζομένων Σιφωνιό (Μέλος του ΠΑΜΕ) προκάλεσε τα αρνητικά σχόλια από μεγάλη μερίδα ανθρώπων, την στιγμή που από το ΚΚΕ οργανώσεις τις εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που έδειχναν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους χαλυβουργούς, αντιμετωπιζόταν ως εχθροί. Το ΚΚΕ απάντησε ότι όλα ήταν προβοκάτσια, "Αλλά τούτη τη φορά στην προβοκάτσια που έστησε η «Χρυσή Αυγή» πήραν μέρος το «Ξεκίνημα», αλλά και κάποιες αυτοαποκαλούμενες αριστερές δυνάμεις, όπως ΣΥΡΙΖΑ, το ΣΕΚ, συνιστώσα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και άλλοι, που δε χάνουν ευκαιρία για να δείξουν τον άθλιο αντιΚΚΕ και αντιΠΑΜΕ ρόλο…".
3) Οι καταγγελίες του πρώην στελέχους της ΚΝΕ και του ΚΚΕ Αλέκου Χαλβατζή (διετέλεσε μέλος του Γραφείου του Κ.Σ της ΚΝΕ και του Τμήματος Διαφώτισης της ΚΕ του κόμματος), για την απομάκρυνση του Κόμματος από τον Μαρξισμό-Λενινισμό και για την εσωκομματική δημοκρατία και η προβολή που αυτές πήραν μέσα από το διαδίκτυο.
4) Οι θέσεις του ΚΚΕ για το "Κίνημα της Πατάτας" και η αναγκαστική διευκρινιστική ανακοίνωση του, μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από απλό κόσμο.
Η ηγεσία του κόμματος μέσω του Δ. Γόντικα προσπαθεί να αμυνθεί διακηρύσσοντας πως, “Η κομματικότητα, που συμπυκνώνει το σύνολο των αρετών ενός κομμουνιστή, κρίνεται καθημερινά και κρίνεται κυρίως στην υπεράσπιση του Κόμματος από κάθε αθλιότητα εχθρών και φίλων.” Η τελευταία λέξη δεν είναι σε εισαγωγικά. Δεν υπάρχουν πια φίλοι, μόνο μέλη, αλλά και τα μέλη πρέπει να ακολουθούν πιστά την ηγεσία γιατί σε αντίθετη περίπτωση η διαγραφή έρχεται με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτό συμβαίνει είδη σε μεγάλες οργανώσεις του κόμματος και της ΚΝΕ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Η καθοδήγηση προσπαθεί να ξεπλέξει άμεσα με τους…μολυσμένους από μικροαστικά ιδεολογήματα που κάνουν ενοχλητικές ερωτήσεις για τις επιλογές της ηγεσίας. Πλέον η Πίστη έχει πάρει την θέση της Διαλεκτικής. Όπωςλέει και ο Δ. Γόντικας σαν νέος ιεροκήρυκας παραθρησκευτικής σέχτας "Γι'αυτό το Κόμμα δεν αρκείται, και δεν πρέπει να αρκείται, από τα μέλη του να αποδέχονται το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του Κόμματος...", Όσοι τελικά απομείνουν μέσα στο Κόμμα και την ΚΝΕ μετά τις εκκαθαρίσεις θα είναι οι εκλεκτοί "Που δεν έχασαν τον προσανατολισμό τους, όταν γύρω τους κυριαρχούσε σκοτάδι. Που δε λύγισαν σε καμία δυσκολία και δεν ήταν λίγες. Που δεν άφησαν τις όποιες προσωπικές πικρίες να τους καταβάλουν και να θολώσουν τη σκέψη τους. Που διδάχτηκαν μέσα στη σκληρή ταξική πάλη να βάζουν, πάντα και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, πάνω από όλα το Κόμμα. Να δίνουν και τη ζωή τους". Μόνο η υπόσχεση για μεταθανάτια ζωή λείπει από το άρθρο του!
Το τελευταίο διάστημα υπάρχουν πολλές αντιδράσεις για τις επιλογές και τις πρωτοβουλίες της ηγεσίας του ΚΚΕ. Ενώ ή νέα αντίληψη που επικρατεί στην ηγεσία του, για τις μορφές κοινωνικής αντίδρασης -που δεν ελέγχονται από αυτό-, και για τις εμβρυακές μορφές αυτόοργάνωσης -που αρχίζουν να αναπτύσσονται σε πολλές περιοχές-, απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική συγκυβέρνησης-τρόικας-ΔΝΤ, προκαλούν σε αρκετά μέλη έντονη δυσαρέσκεια, (Ο Β.Ι.Λένιν,έλεγε ότι ο αυθορμητισμός είναι η πρώτη και η εμβρυακή μορφή του συνειδητού. Το ζητούμενο είναι το αυθόρμητο να γίνει συνειδητό. Εάν δεν επιτευχθεί κάτι τέτοιο, μοιραία το κίνημα θα εκφυλιστεί, θα χειραγωγηθεί και στο τέλος θα καταντήσει μια γραφικότητα που θα την αναπαράγει ευχαρίστως το σύστημα. Εάν το αυθόρμητο μείνει αυθόρμητο, θα οδηγήσει στην «υποχώρηση του συνειδητού στοιχείου στην ταξική πάλη, και αντικειμενικά στο δυνάμωμα της αστικής ιδεολογίας πάνω στους εργάτες». Η ηγεσία το μόνο που κάνει είναι να καταδικάζει εξ αρχής οτιδήποτε είναι εκτός του ελέγχου της, αντί να προσπαθήσει με την συμμετοχή των μελλών του Κόμματος και της ΚΝΕ, να καθοδηγηθούν αυτές οι δράσεις και να αποκτήσουν ταξικά χαρακτηριστικά).
Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις του Περισσού που έχουν βγει κατά καιρούς, όποιος κάνει αναφορά και κριτική στα παρακάτω θεωρείται από το Κόμμα είτε προβοκάτορας, είτε αντικομουνιστής, είτε εχθρός της εργατικής τάξης, είτε και όλα αυτά μαζί!
1) Η υπαγωγή στο άρθρο 99 της Τυποεκδοτικής και η απόλυση εργαζομένων από την επιχείρηση και τον 902, έφερε σε τέτοια αμηχανία την Αλ. Παπαρήγα που δήλωσε "η επιχείρηση του κόμματος «Τυποεκδοτική» κάνει απολύσεις, διότι δρα μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής αγοράς και έχει όλες τις αντίστοιχες δυσκολίες", ενώ οι απολυμένοι του 902 σύμφωνα με ανακοίνωση του Κόμματος "προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στους καπιταλιστές, περιφέροντας τους κάλπικους ισχυρισμούς τους στα πιο αντικομμουνιστικά μέσα του διαδικτύου... και του ΣΚΑΙ".
2) Η επίσκεψη των φασιστών στης χρυσής αυγής στην χαλυβουργία και η υποδοχή τους από τον πρόεδρο του σωματείου των εργαζομένων Σιφωνιό (Μέλος του ΠΑΜΕ) προκάλεσε τα αρνητικά σχόλια από μεγάλη μερίδα ανθρώπων, την στιγμή που από το ΚΚΕ οργανώσεις τις εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που έδειχναν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους χαλυβουργούς, αντιμετωπιζόταν ως εχθροί. Το ΚΚΕ απάντησε ότι όλα ήταν προβοκάτσια, "Αλλά τούτη τη φορά στην προβοκάτσια που έστησε η «Χρυσή Αυγή» πήραν μέρος το «Ξεκίνημα», αλλά και κάποιες αυτοαποκαλούμενες αριστερές δυνάμεις, όπως ΣΥΡΙΖΑ, το ΣΕΚ, συνιστώσα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και άλλοι, που δε χάνουν ευκαιρία για να δείξουν τον άθλιο αντιΚΚΕ και αντιΠΑΜΕ ρόλο…".
3) Οι καταγγελίες του πρώην στελέχους της ΚΝΕ και του ΚΚΕ Αλέκου Χαλβατζή (διετέλεσε μέλος του Γραφείου του Κ.Σ της ΚΝΕ και του Τμήματος Διαφώτισης της ΚΕ του κόμματος), για την απομάκρυνση του Κόμματος από τον Μαρξισμό-Λενινισμό και για την εσωκομματική δημοκρατία και η προβολή που αυτές πήραν μέσα από το διαδίκτυο.
4) Οι θέσεις του ΚΚΕ για το "Κίνημα της Πατάτας" και η αναγκαστική διευκρινιστική ανακοίνωση του, μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από απλό κόσμο.
Η ηγεσία του κόμματος μέσω του Δ. Γόντικα προσπαθεί να αμυνθεί διακηρύσσοντας πως, “Η κομματικότητα, που συμπυκνώνει το σύνολο των αρετών ενός κομμουνιστή, κρίνεται καθημερινά και κρίνεται κυρίως στην υπεράσπιση του Κόμματος από κάθε αθλιότητα εχθρών και φίλων.” Η τελευταία λέξη δεν είναι σε εισαγωγικά. Δεν υπάρχουν πια φίλοι, μόνο μέλη, αλλά και τα μέλη πρέπει να ακολουθούν πιστά την ηγεσία γιατί σε αντίθετη περίπτωση η διαγραφή έρχεται με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτό συμβαίνει είδη σε μεγάλες οργανώσεις του κόμματος και της ΚΝΕ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Η καθοδήγηση προσπαθεί να ξεπλέξει άμεσα με τους…μολυσμένους από μικροαστικά ιδεολογήματα που κάνουν ενοχλητικές ερωτήσεις για τις επιλογές της ηγεσίας. Πλέον η Πίστη έχει πάρει την θέση της Διαλεκτικής. Όπωςλέει και ο Δ. Γόντικας σαν νέος ιεροκήρυκας παραθρησκευτικής σέχτας "Γι'αυτό το Κόμμα δεν αρκείται, και δεν πρέπει να αρκείται, από τα μέλη του να αποδέχονται το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του Κόμματος...", Όσοι τελικά απομείνουν μέσα στο Κόμμα και την ΚΝΕ μετά τις εκκαθαρίσεις θα είναι οι εκλεκτοί "Που δεν έχασαν τον προσανατολισμό τους, όταν γύρω τους κυριαρχούσε σκοτάδι. Που δε λύγισαν σε καμία δυσκολία και δεν ήταν λίγες. Που δεν άφησαν τις όποιες προσωπικές πικρίες να τους καταβάλουν και να θολώσουν τη σκέψη τους. Που διδάχτηκαν μέσα στη σκληρή ταξική πάλη να βάζουν, πάντα και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, πάνω από όλα το Κόμμα. Να δίνουν και τη ζωή τους". Μόνο η υπόσχεση για μεταθανάτια ζωή λείπει από το άρθρο του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου