- Ζήτημα δημοκρατίας
- Μα ποιος κυβερνά αυτή την χώρα: η εκλεγμένη κυβέρνηση ή η «τρόϊκα», οι κάθε λογής χρηματοοικονομικοί οίκοι- για απατεώνες ολκής πρόκειται- και οι αγορές; Δεν πρόκειται για ζήτημα εθνικής κυριαρχίας, μέσα σε αυτό το σύμπλεγμα των χρηματοοικονομικών απατεώνων που αλλάζουν τις μοίρες της χώρας με το πάτημα ενός κουμπιού βρίσκονται και ελληνικά κεφάλαια, όπως φάνηκε και απ΄ το ζήτημα του χρέους και θα δούμε παρακάτω, αλλά σκέτα, νέτα για ζήτημα δημοκρατίας. Όχι μιας προχωρημένης μορφής άμεσης συμμετοχικής δημοκρατίας αλλά για το ζήτημα της αναίρεσης της λαϊκής βούλησης, για αναίρεση των λειτουργιών της αντιπροσωπευτικής μας δημοκρατίας. Για ένα κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, με το κοινοβούλιο να επικυρώνει αποφάσεις που έχουν παρθεί σε μη εκλεγμένα όργανα.
- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ (Μέλος της ΣΟ του Π. Κ.)
Διεκδικώντας την κατάργηση του χρέους…
Ζήτημα δημοκρατίας
Μα ποιος κυβερνά αυτή την χώρα: η εκλεγμένη κυβέρνηση ή η «τρόϊκα», οι κάθε λογής χρηματοοικονομικοί οίκοι- για απατεώνες ολκής πρόκειται- και οι αγορές; Δεν πρόκειται για ζήτημα εθνικής κυριαρχίας, μέσα σε αυτό το σύμπλεγμα των χρηματοοικονομικών απατεώνων που αλλάζουν τις μοίρες της χώρας με το πάτημα ενός κουμπιού βρίσκονται και ελληνικά κεφάλαια, όπως φάνηκε και απ΄ το ζήτημα του χρέους και θα δούμε παρακάτω, αλλά σκέτα, νέτα για ζήτημα δημοκρατίας. Όχι μιας προχωρημένης μορφής άμεσης συμμετοχικής δημοκρατίας αλλά για το ζήτημα της αναίρεσης της λαϊκής βούλησης, για αναίρεση των λειτουργιών της αντιπροσωπευτικής μας δημοκρατίας. Για ένα κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, με το κοινοβούλιο να επικυρώνει αποφάσεις που έχουν παρθεί σε μη εκλεγμένα όργανα.
Η κήρυξη μιας κατάστασης διαρκούς «έκτακτης ανάγκης» από μια τυπικά εκλεγμένη κυβέρνηση που και η ίδια έχει αναιρέσει την δεδηλωμένη της και έχει σπάσει το κοινωνικό συμβόλαιο που έχει εκλεγεί. Μπροστά σε μια τέτοια κυβέρνηση και αντιδημοκρατική κατάσταση η αντίσταση σύμφωνα με και με το σύνταγμα δεν είναι δικαίωμα αλλά καθήκον των πολιτών.
Μα θα μου πείτε υπάρχει κρίση, υπάρχει χρέος, η πατρίδα κινδυνεύει!!! Ωραία για τις ανάγκες της κουβέντας ας συμφωνήσω, μόνο που αυτό στα μάτια του λαού είναι συσκοτισμένο, είναι ένα σημείο που ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση, ούτε τα ΜΜΕ την έχουν ξεκαθαρίσει και καθόλου τυχαία για ευνόητους λόγους.
Κέρδη, κέρδη, κέρδη…
Ο Ελληνικός λαός δημοκρατικά εξέλεξε μια κυβέρνηση που του υποσχόταν αναδιανομή του πλούτου, καλύτερες μέρες, και βλέπει, ζει χειρότερες μέρες. Ακρίβεια, ανεργία, κινδυνολογία πως θα χρεοκοπήσουμε, πως θα χάσει τα ελάχιστα χρήματα που έχει στις τράπεζες, τα μαγαζάκια να κλείνουν, τα κινέζικα να ανοίγουν παντού. Να ακούει για κάτι ξένα περίεργα ονόματα, όπως moody’s που υποβαθμίζουν την χώρα και να μην κατανοεί εν τέλει τι είναι αυτό, να ζει στο πετσί του όμως δυστυχώς τις συνέπειες.
Να βλέπει όμως και τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις πάρα την κρίση να έχουν μαζέψει όλα τα χρήματα και να θέλουν και άλλα, να πράττουν το παν για να πάρουν κι άλλα. Οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις έχουν μαζέψει όλο τον πλούτο: Το ενεργητικό των τραπεζών το 2009 έφτασε στα 579 δις € παρουσιάζοντας από το 2000 μια αύξηση κατά 148%.Αντίστοιχα το 2009 το ενεργητικό των μεγάλων επιχειρήσεων στην χώρα μας έφτασε τα 700 δις €.
Να βλέπει τις 10.000 ελληνικές «οφ σορ» εταιρείες να διακινούν περίπου 500 δις € ετησίως, την παραοικονομία να προσεγγίζει τα 96 δις € (στο 40% του ΑΕΠ), τις καταθέσεις προθεσμίας και τα repos των επιχειρήσεων να φτάνουν στα 413 δις € και τα κέρδη του χρηματιστηρίου την τελευταία δεκαετία να ξεπερνούν τα 60 δις €.
Την ίδια στιγμή 8.282 μεγαλο-οφειλέτες- φυσικά και νομικά πρόσωπα- να χρωστάνε 20 δις € στο δημόσιο(εφορία), η φοροδιαφυγή στα 25-30 δις € και η εισφοροδιαφυγή προς το ΙΚΑ να ξεπερνά τα 8 δις €, με το κράτος όμως να χρωστά και αυτό στα ταμεία λόγω τριμερούς 7 δις €. Οι επιδοτήσεις όμως προς τις επιχειρήσεις να φτάνουν τα 50 δις € και τα Νατοϊκά εξοπλιστικά προγράμματα (2006-2015) να φθάνουν τα 27 δις €.
Κέρδη από την μια, φτώχια από την άλλη, με κύριο υπεύθυνο το πολιτικό δυναμικό που κυβέρνησε αυτό τον τόπο, παραδίδοντας την εξουσία και τον πλούτο στην οικονομική ολιγαρχία, που παρά την κρίση της, ζει ζωή χαρισάμενη, κάνοντας γαμήλια πάρτυ σε ιστορικούς χώρους-σύμβολα, για τέτοια παρακμή και δυσωδία μιλάμε.
Μιλάνε φυσικά για την κρίση που δεν είναι τίποτε άλλο από το μπλοκάρισμα του μηχανισμού αύξησης των κερδών τους, το μπλοκάρισμα του μηχανισμού να ξεζουμίσουν τα σώματα των ανθρώπων που εκμεταλλεύονται την εργασία τους. Και πως ξεμπλοκάρουν την κρεατομηχανή των κερδών τους, μα αφαιρώντας όσα ελάχιστα δικαιώματα είχαν οι εργαζόμενοι!!!
Ε ναι σαφώς σε μια τέτοια ολοκληρωτικά καπιταλιστική κατάσταση η δημοκρατία, έστω και μια κουτσουρεμένη αντιπροσωπευτική δημοκρατία αποτελεί εμπόδιο στα σχεδία τους να χρεοκοπήσουν την χώρα δίχως να αναγκαστούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη.
Χρέος= καπιταλιστική κλοπή
Μα τι είναι το περίφημο δημόσιο χρέος; Μα τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από τα φέσια που έχουν ρίξει στην χώρα λαμόγια, επιχειρηματίες, χρηματιστές και τραπεζίτες.
Το χρέος είναι ένα εργαλείο να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι, οι φτωχοί, φτωχότεροι και στο τέλος να ξαναβγαίνουν κερδισμένοι αυτοί που την φέσωσαν… Οι ίδιοι, π,χ τράπεζες δανείζουν το κράτος με υψηλό επιτόκιο, περίπου 5%, ενώ οι ίδιοι δανείζονται από την Κεντρική Ευρωπαϊκή τράπεζα με χαμηλό επιτόκιο, 1%, στην συνέχεια το κράτος τους τα επιστρέφει ως επιδότηση- πχ τα 28 δις στις τράπεζες- τσάμπα χρήμα δηλαδή- για να τα ζητήσουν πίσω οι τελευταίες ως χρωστούμενα, ως δημόσιο χρέος.
Με μια μόνο μονάχα ελληνική τράπεζα να έχει στα χαρτοφυλάκιά της ελληνικά ομόλογα όσα το σύνολο των γερμανικών! H εθνική κατείχε τον Φεβρουάριο του 2010 κρατικά χρεώγραφα αξίας 17,9 δις ευρώ! Kαι ακολουθούσαν: η Eurobank με 9,4 δις, η Alpha 7,5 δις ευρώ· η Πειραιώς και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από 5,5 δις ο καθένας· και η Αγροτική 1,1 δις. Σύνολο ελληνικού χρέους σε ελληνικές τράπεζες: 46,9 δις, μεγαλύτερο κατά πολύ απ’ το σύνολο εκείνου που βρίσκεται σε γερμανικά χέρια (και όχι μόνο τραπεζών), και σχεδόν ίσο με το σύνολο εκείνου που βρίσκεται σε ελβετικά!
«Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει» και μείς πληρώνουμε… με μόλις το 15% του 1 περίπου τρις € του συνολικού χρέους να πηγαίνει για την ικανοποίηση των λαϊκών και εργατικών αναγκών και τα υπόλοιπα άγρια φαγοπότια που τα ονομάζουν οικονομική ανάπτυξη. Για μια τέτοια κομπίνα πρόκειται και για αυτό το λόγο ως ένα σημείο έχει δίκαιο το ΚΚΕ που δεν αναγνωρίζει το χρέος, μόνο που αυτή η θέση θα πρέπει να συνδυαστεί με το σύνθημα παύση και κατάργηση του χρέους.
Και με βάση αυτό το σύνθημα, σε συνδυασμό με την ενίσχυση των λαϊκών και εργατικών δικαιωμάτων να οικοδομηθεί ένα ενιαίο εργατικό μέτωπο.
Παλεύοντας για
· Ανατροπή των μέτρων κυβέρνησης – ΕΕ - ΔΝΤ
· Άμεση παύση πληρωμών του ληστρικού χρέους - κατάργηση του χρέους
· Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο σαν προϋπόθεση για την προστασία του συσσωρευμένου μόχθου των εργαζόμενων
· Αντικαπιταλιστική ρήξη – αποδέσμευση από την ΟΝΕ, την Ευρωζώνη και την ΕΕ
· Απαγόρευση των απολύσεων – πραγματικές αυξήσεις στις συντάξεις και τους μισθούς – κάτω τα χέρια από τις συλλογικές συμβάσεις - μείωση των ωρών εργασίας - μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους
· Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου – κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών και φοροελαφρύνσεων για τους καπιταλιστές– φορολογία της εκκλησιαστικής περιουσίας
· Να μην περάσει το αντιασφαλιστικό έκτρωμα και η λογική της ανταποδοτικότητας και της ατομικής ευθύνης – Δημόσιο αναδιανεμητικό, κοινωνικό, ασφαλιστικό σύστημα. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης
· Δημόσια και Δωρεάν υψηλού επιπέδου Παιδεία – Υγεία – Ασφάλιση για όλους
· Να κοπούν οι εξοπλισμοί
· Να νομιμοποιηθούν οι μετανάστες
Δημήτρης Αργυρός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου